Máár maakt dit ze verwender dan andere generaties? Verwend zijn ze niet bepaald op de arbeidsmarkt en de woningmarkt. Een deel is opgegroeid tijdens een van de zwaarste financiële crises. Veel jongeren - in flexbanen - kregen als eerste ontslag. De meesten hebben nog nooit een vast contract gezien.

Die lastige situatie speelt ook op de woningmarkt. Door een gebrek aan beschikbare en betaalbare woningen moeten ze langer thuis blijven wonen, een woning delen óf een torenhoge huur betalen. 

De conclusie: ze zijn gewend aan lovende woorden, aan succes. Maar ook: er zijn weinig vaste banen en huizen. Verwend, mwah.

Ja, ze is opgegroeid in een gezin met liefhebbende ouders en twee zussen. Ze deed het vwo, studeerde culturele antropologie, en heeft de halve wereld rondgereisd. ,,Mijn ouders stimuleerden mij in alles. Ze stonden echt niet bij alles wat ik deed te applaudisseren, maar ik ben wel opgevoed met veel liefde en aandacht.”

Karien Sondervan (33) beseft: ze is een bofkont. Tegelijkertijd: een vaste baan heeft ze nooit gehad. Wel tijdelijke contracten. Een koophuis zou ze best willen, maar dat zit er voorlopig niet in. Sinds 2008 woont ze samen met haar man en twee kinderen (3 en 7 jaar) in een huurwoning in Amsterdam van ruim 1000 euro per maand. Elke maand is het sappelen.

Haar zussen – vier én zes jaar ouder – kregen bij hun eerste baan wel meteen een vast contract en hebben een koophuis én een auto. Toch doet ze er niet zielig over. ,,Een positieve levensinstelling is typisch iets van mijn generatie: als je ontevreden bent, dan doe je daar iets aan en maak je er het beste van.”

Hij koopt graag mooie spullen, maakt regelmatig reisjes naar het buitenland en gaat vaak uit eten. Aan de andere kant is het vaak moeilijk voor de 27-jarige zzp’er René Veldhuis om met vrienden af te spreken, zo druk is hij met zijn werk.

Als fotograaf reist hij mee met een modemerk naar modebeurzen, maakt foto’s als print voor stoffen, en staat regelmatig in de winkel om de kleding te verkopen. ,,Ik heb het druk, dus als ik tijd heb vier ik mijn succes. Laatst heb ik – om zo’n succesmoment te vieren - een dure ring van Cartier gekocht. Ik pas in het stereotype beeld van de verwende millennial, alleen werk ik er heel hard voor.”

Een auto hoeft voor hem niet zo nodig. Als hij een auto nodig heeft, leent-ie die wel. Of hij reist met het ov of pakt het vliegtuig. ,,De laatste tijd ga ik regelmatig naar Kopenhagen. Ik overnacht daar bij vrienden, dan ben ik alleen een vliegticket kwijt. En ach, eten moet ik in Nederland ook.”

Ze begon de blog De Jonge Idealist, en dat is welhaast een passende benaming voor Annemiek Lely (26) zelf. Ze werkt onder meer bij Open Joodse Huizen als programmeur en promotor, waar sprekers vertellen over de levens van joodse mensen. Ook hielp ze om van het boek  , over opname in de psychiatrie, een toneelstuk te maken. ,,Bewustzijn creëren, dat vind ik interessant.”

Kritiek is er vaak over social media en het oppervlakkige beeld dat millennials neerzetten. Daarover zegt ze: ,,Mensen laten zich graag hun beste kant zien. Maar dat is van alle tijden. Als je naar portretten kijkt uit de 17de of 18de eeuw, werden mensen extra breed geschilderd om te laten zien dat ze welvarend waren.”

Zelf gebruikt ze sociale media om over haar depressie te praten en het stigma aan te pakken. ,,Mensen generaliseren snel. Dat is iets waar ik tegen vecht. Ik zou zeggen: laten we met elkaar praten. In de praktijk blijken we het dan niet zo heel erg oneens te zijn.”