Justitie maakt beslissingen in euthanasiezaken zelf openbaar

Volgens het OM is het belangrijk om vooral bij complexe zaken ‘meer dan voorheen’ inzicht te geven in de exacte beoordeling van ‘verdachte’ euthanasiegevallen. Uit piëteit voor nabestaanden van de overledene kan vanzelfsprekend niet te veel in detail worden getreden bij het naar buiten brengen van beslissingen, benadrukt het OM.

Onlangs maakte het Openbaar Ministerie nog bekend dat het een strafrechtelijk onderzoek is gestart naar een arts die het leven beëindigde van wilsonbekwame Alzheimer-patiënte. Ook in de voorgaande jaren is ‘zorgvuldig’ gekeken naar alle andere euthanasiezaken. In een aantal gevallen is wel degelijk aanvullend onderzoek gedaan.

Verder zijn sommige medici voorwaardelijk gestraft: gaat de arts dan binnen een bepaalde periode opnieuw in de fout, dan wordt hij daarvoor vervolgd. Daarnaast heeft het OM ook geregeld gesprekken gevoerd om ervan verzekerd te zijn dat de arts doordrongen was van de ernst van schendingen van de bestaande regels.

In Nederland is het nemen van een anders leven zonder diens toestemming  strafbaar, maar ook het beëindigen van het leven op uitdrukkelijk en ernstig verlangen van die ander. Euthanasie kan alleen straffeloos als deze handeling wordt uitgevoerd en gemeld door een arts en die heeft voldaan aan de zorgvuldigheidseisen.

Die eisen omvatten onder meer dat sprake is van een vrijwillig en weloverwogen verzoek van de patiënt, dat het gaat om uitzichtloos en ondraaglijk lijden en dat bij alle betrokken partijen de overtuiging bestaat dat er geen redelijke andere oplossing voorhanden is. Ook moet de euthanasie zelf natuurlijk zorgvuldig plaatsvinden.

Overigens stelt het OM vast dat artsen in het algemeen zeer zorgvuldig handelen bij verzoeken. Van de 6091 gemelde gevallen in 2016, voldeden er maar 10 niet aan (een van) de wettelijke zorgvuldigheidseisen. Er werden hooguit fouten gemaakt bij de medische uitvoering, niet bij de beoordeling van een wens tot levensbeëindiging.