PSV gaat Van Bommel nu niet ontslaan, maar de tijd begint wel te dringen

Die strijdvaardigheid en de wil om elk wedstrijdje binnen en buiten het veld te winnen - dondert niet hoe - maakte hem tot de voetballer die hij geworden is. Een sportman die in eigen gelederen groot respect afdwong en door zijn houding soms hevige irritatie opriep bij de tegenstander. Een opponent die dan ook meestal had verloren, want Van Bommel in zijn beste dagen speelde in uitstekende teams en was zelf ook goed. Soms zelfs griezelig goed. 

Als trainer maakt Van Bommel zich in zijn tweede jaar nog veel te druk om wat de buitenwacht van hem en zijn team vindt. Hij gaat soms te verkrampt om met dingen waar hij zich helemaal niet druk om zou moeten maken, zoals besloten trainingen en mediagerelateerde zaken. Het keert zich soms tegen hem, terwijl dat helemaal niet nodig is. Als je een onsje zand in een van je handen hebt en de hand dichtknijpt, sijpelt er nu eenmaal het nodige doorheen. Terwijl het gewoon op je hand blijft liggen als je de hand rustig ophoudt. 

Het verklaart ook de inschattingsfout die hij heeft gemaakt in de kwestie rond keeper Jeroen Zoet. Hij wil als coach nog teveel controle over alles hebben en in alle opzichten de regie houden, maar dat werkt niet en komt bij slechte resultaten een keer als een boemerang terug. Intern en extern brokkelt door zijn houding het draagvlak af, al is de onvrede natuurlijk altijd groot als de resultaten tegenvallen. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat er intern nog geen stormbal is gehesen is en ook de directeur (Toon Gerbrands) steunt Van Bommel alsof hij net als vorig jaar zijn eerste dertien wedstrijden heeft gewonnen. Dat lijkt terecht, omdat er een complete structuur rond de oefenmeester is opgebouwd en hij een kans verdient om zich na dit rampzalige wedstrijdblok voor PSV te herpakken. Lukt het dan nog niet, dan lijkt een vertrek onafwendbaar. 

Het zat PSV de afgelopen weken om meerdere redenen niet mee, maar er hoeven ook geen lieverkoekjes te worden gebakken. Van Bommel heeft de afgelopen weken op meerdere fronten gefaald met PSV en zal snel verbetering moeten laten zien. Hij wilde geen excuses zoeken, maar op een gegeven moment vond de trainer wel erg veel verklaarbaar. Dat hij Donyell Malen en Steven Bergwijn bijna ziet als de Messi en Suaréz van PSV legt nogal wat druk op deze jonge spelers, die uiteraard wel belangrijk zijn voor PSV. Dat de club Luuk de Jong, Hirving Lozano en Angelino kwijt is, is in deze fase van het seizoen ook duidelijk en misschien nog wel een groter probleem. 

Hun vervangers leveren niet, wat Van Bommel zich als eindverantwoordelijke moet aanrekenen. Natuurlijk hoort daarbij ook naar technisch manager John de Jong te worden gekeken, omdat hij verantwoordelijk is voor het aankoopbeleid. De trainer gaf eind augustus echter aan tevreden te zijn over wat De Jong voor elkaar heeft gebokst. Dat Ritsu Doan, Timo Baumgartl, Armindo Bruma, Kostas Mitroglou, Toni Lato, Olivier Boscagli en Ibrahim Afellay nog onvoldoende bijdragen aan een goed resultaat is niet alleen omdat ze allemaal niet geschikt zijn om bij PSV te spelen. Van Bommel heeft een prima selectie, waar meer uit te halen moet zijn dan er nu uitkomt. 

Dat PSV zich vooral in balbezit onvoldoende ontwikkelt, de communicatie soms nogal warrig is en er de afgelopen periode weinig te begrijpen viel van een aantal sportieve keuzes, mag Van Bommel zich aanrekenen. Gerbrands kijkt vooral naar de relatie en energie tussen spelers en coach. Wat dat betreft zijn er tegenstrijdige signalen. Van Bommel jaagt ze wat makkelijker tegen zich in het harnas dan zijn voorganger en verbrandt spelers soms iets sneller dan goed voor PSV is. De zaak rond Zoet toont ook weer eens aan dat er twijfels mogen zijn over zijn capaciteiten als ‘people manager’. Tegelijkertijd stond er tegen Willem II zeker een elftal dat na een 2-0 achterstand nog wilde vechten voor de coach. PSV had met wat meer geluk zelfs nog de 2-2 gemaakt. Ook is Van Bommel bezig met een proces om een aantal jeugdspelers uit te laten groeien tot topvoetballers en daarvoor mag hij de credits krijgen. Uiteindelijk gaat het bij PSV echter om prijzen winnen en wat dat betreft staan de lichten dit seizoen zeker niet op groen. Integendeel, PSV staat er hondsberoerd voor in de competitie en heeft zichzelf ook in de Europa League-poule in de nesten gewerkt. 

De start van Van Bommel was fantastisch, waarbij de oefenmeester ook het geluk had dat de zogeheten slechte wedstrijden werden gewonnen. Ook dat keert zich op dit moment tegen hem, nu het zoveel minder gaat en PSV liefst vijftien (!) punten minder pakte dan vorig jaar in deze fase. Het jaar 2019 is voor PSV uitgedraaid op een sof en dat tekende zich al af in januari, tijdens het trainingskamp in Qatar. Voor PSV is het vooral te hopen dat de coach minder star wordt, zaken soms wat beter kan relativeren en meer uit de ‘altijd hetzelfde blijven doen-modus’ komt. De eerste signalen dat dat ook gebeurt, zijn er. Afgelopen week is er diepgaand overleg geweest over de speelwijze tussen hem en de spelers en dat was in de wedstrijd tegen Willem II ook zichtbaar. Dat hij excuses maakte richting Zoet toont aan dat hij buigzaam kan zijn. 

Gerbrands moet vooral vasthouden aan zijn uitgangspunten en de chemie tussen spelers en trainer als uitgangspunt nemen voor het aanblijven van de coach. Op het moment dat de ondergrenzen verder naar beneden gaan en de druk voor de coach onmenselijkere vormen begint aan te nemen, kan hij ingrijpen. Dat is in Eindhoven alleen niet zo snel het geval en zeker niet bij Van Bommel, die zelf ook wel een stootje kan hebben.