Vanwege corona het verlate jubileum van clown Arno Huibers op de planken in zijn eigen intieme theater. Het is naast een eerbetoon aan Chaplin, Atkinson en Polunin, toch ook in alle bescheidenheid een hommage aan Huibers zelf.
Een paar dagen na de eerste try-out, praten we in zijn zonovergoten tuin, met uitzicht op de fantastische klassieke pipowagen en ‘het kleinste theater van Eindhoven, over de essentie van de clown; zijn clown. De kersverse oorlog dendert in ons hoofd en Arno Huibers moet denken aan kinderen in zo een dramatische situatie: ,,Zelfs dan, als de angst overheerst, weten ze iets te vinden om mee te spelen; een blikje, wat steentjes. Het vermogen om dat naast elkaar te zijn, vind ik buitengewoon intrigerend.”
Als je durft
De clown van Huibers zoekt naar het vermogen dat we hebben als we zo jong zijn, en kwijt lijken te raken als we ouder worden. En toch: zet een rode dop op je neus en je vindt het terug. ,,Maar alleen als het je lukt om je er open voor te stellen”, benadrukt Huibers. ,,Als je het durft.”
We kijken naar ons zelf, naar ons dagelijkse gestuntel om ons door ons eigen leven heen te worstelen
In de voorstelling zien we Chaplin worstelen met een groot uitgevallen kraag, die hem het spelen op de viool belemmert. En met een been dat ineens een stuk korter lijkt te zijn. De toneelmeester speelt Atkinson (de latere mister Bean) die op onzichtbare bekkens slaat, zich verwondert over al de geluiden die hij uit het niets kan voortbrengen, en daar vervolgens dankbaar gebruik van maakt. De ‘pluche’ Russische clown Slava Polunin hangt de maan uiteindelijk maar op door de ladder op te tillen als het niet lukt om de ladder zelf te beklimmen. We kijken naar gestuntel, naar problemen die hen deels overkomen en ze voor een deel zelf creëren, en we zien hoe ze al doende zoeken naar oplossingen. We kijken naar ons zelf, naar ons dagelijkse gestuntel om ons door ons eigen leven heen te worstelen. En Huibers doet dat met mededogen en pure liefde voor de clowns die hij neerzet.
Tussen sterren
Het spelplezier straalt er in het vierde deel van de voorstelling af, als Huibers zijn eigen clown ten tonele voert, die in een strakke animatie met een raket op zijn rug tussen de sterren vliegt. Eenmaal op het toneel beland, buigen flatgebouwen vol rinkelende mobieltjes zich over hem en schildert hij met licht en felle kleuren. Dit is de clown die Huibers wil zijn: speels de situatie naar zijn hand zetten. Een serieuze clown vol subtiele humor, en met begrip voor ons als stuntelende wezens.
Hommage aan de clown, Arno Huibers, Arno's Theater, Kalverstraat 11, Eindhoven. 11/3 try-out, 18/3 première. Info: arnohuibers.nl/theaterruimte.html
