Jeugdgezondheidszorg: 'Je kan écht het verschil maken'

Zij staan letterlijk aan het begin van de levenscyclus. Esther Bouwmans (45) is kraamverpleegkundige én praktijkopleider, Robin Sommers (26) jeugdverpleegkundige. Beiden werken bij de Helmondse organisatie De Zorgboog. Esther werkt in de hele Peelregio, Robin in Helmond en Mierlo. 

De keuze voor de zorg maakten beiden als vanzelf. ,,Ik zit nu 26 jaar in de kraamzorg", vertelt Esther. Ze komt nu af en toe bij een jonge moeder die ze nog als baby heeft gehaald. ,,Ik deed de opleiding verzorgende en ben indertijd begonnen bij Kruiswerk Peelland. Ik had direct interesse in gezinnen met kleine kinderen. Als ik 's nachts in de auto op weg ben naar een thuisbevalling denk ik wel eens: wat heb ik toch een mooi beroep. Iemand op de wereld zetten."

Na de bevalling blijft zij nog acht dagen in het gezin. ,,Dan moet ik het loslaten, dat is soms naar. Ik heb de ervaring dat na twee dagen het masker afvalt. Dan zie ik echt hoe de moeder is. Wordt ze snel boos, kan ze de andere kinderen corrigeren?"

Na die acht dagen is er een 'warme overdracht' aan het consultatiebureau. Dan is het de beurt aan Robin en haar collega's om de zorg voor kinderen van 0 tot 4 jaar over te nemen. ,,Ik wil iets betekenen voor mensen die hulp nodig hebben, vooral kinderen", "zegt Robin, die HBO Verpleegkunde heeft gestudeerd. ,,Ik dacht eerst aan een baan in de kraamafdeling van een ziekenhuis, tussen de couveuses. Maar tijdens mijn stage maakte ik kennis met jeugdgezondheidszorg en ik wist direct: dit echt mijn ding."

Beiden moeten, naast alle vreugde om een nieuwe wereldburger, ook omgaan met problematische zwangerschappen. Bijvoorbeeld een moeder die drugs gebruikt of die anderszins in de sores zitten. Het aantal risico-zwangerschappen dat bij het consultatiebureau bekend is neemt wel toe, maar dat komt volgens Esther vooral omdat die gevallen nu beter in beeld zijn en dus eerder aangepakt kunnen worden. ,,Ik zit vooraan in de keten, wat ik zie ligt daarna weer bij een ander", zegt Esther. ,,Ik doe wat ik kan, maar ik kan de wereld niet redden. Maar als het lukt om ouders op de rails te krijgen, dan is dat het mooiste wat er is." 

Robin vult aan: ,,Je kan écht het verschil maken, dat blijft een uitdaging. Het geeft veel voldoening als het goed gaat met de ouders en de familie. Ze zijn vaak erg dankbaar dat je voor hen de tijd neemt."

Een apart probleem is het toenemend aantal ouders die geen of nauwelijks Nederlands spreken. Poolse arbeidsmigranten bijvoorbeeld. ,,Leve Google Translate", zegt Esther. ,,Wij hebben bij De Zorgboog nu ook een consultante van Poolse afkomst en folders in het Pools." 

Naast het communicatieprobleem speelt ook dat de Nederlandse kraamzorg en de één op één-zorg in eigen huis uniek is in de wereld. Mensen uit andere landen moeten daar aan wennen. ,,In andere landen beval je in een kraamkliniek, je blijft er een paar dagen en dan ga je naar huis",  schetst Esther de gang van zaken. 

In de zorg ben je nooit uitgeleerd. Nieuwe technieken, behandelingen en innovaties volgen elkaar in snel tempo op. , Robin: ,,Je moet met de tijd mee. Bijvoorbeeld nu met gebruik van sociale media."

Robin en Esther vinden dat ze redelijk worden betaald. ,,Je moet niet rijk willen worden in de zorg, dan moet je maar advocaat of zoiets worden", zegt Robin. ,,Je moet het uit je hart doen. Je krijg waardering op een andere manier terug."