André van Duin hield darmkanker-diagnose stil: ‘Kan slecht tegen meewarige blikken’

„Het begon tegen het einde van de zomer”, zegt André vandaag in De Telegraaf. „Op het gevaar af dat dit riooljournalistiek wordt: ik stond op van de wc en je kijkt dan wel eens achterom. Daar zag ik een pluimpje bloed en daardoor ging bij mij een alarmbelletje rinkelen. En vervolgens bij mijn huisarts ook.’’

Het bleek te gaan om een tumor in de dikke darm. ,,En zo kwam ik weer terug in het Antoni van Leeuwenhoek, waar ik met Martin zoveel voetstappen heb liggen’’, zegt hij.

Gelukkig was de ervaring voor hem anders. Bij zijn ‘lieverd’ was elke uitslag ‘slécht, slécht’, beschrijft André. ,,Bij mij zag het er wel meteen goed uit. De tumor op zich bleek goed operabel te zijn, maar hij moest eerst wel kleiner worden voordat ze hem durfden weg te halen. Daarom kreeg ik vier chemokuren waar ik wonderwel doorheen gesjeesd ben. Weinig bijwerkingen, weinig ellende. Een beetje tintelende vingers, maar daar bleef het gelukkig bij.’’

Toen Martin voor het eerst werd doorgelicht, konden specialisten volgens André niet eens de bron van zijn ziekte vinden. ,,Het zat echt overal in zijn botten’’, aldus Van Duin. ,,Bij mij waren de bloedwaardes nu wel steeds goed en in december bleek uit de scan dat de tumor al flink was geslonken.’’

Toen hij vorige week alsnog onder het mes ging, stond op zijn nachtkastje een foto van Martin. „Hij hield de boel een beetje in de gaten en dat heeft hij goed gedaan”, zegt André.

Het gaat immers naar omstandigheden goed met hem, zegt hij elders. ,,Ik kan het volgens de chirurg die me behandeld heeft allemaal met vertrouwen tegemoetzien. Ik moest zelfs om hem lachen, toen hij later een praatje kwam maken en zei: ‘Ik heb er verder ook nog even rondgekeken, maar het ziet er allemaal prima uit hoor!’’’

De afgelopen vijf maanden vertelde Van Duin vrijwel niemand over zijn ziekte. Ook niet bij het afscheid van zijn geliefde collega Corrie van Gorp, die afgelopen november overleed. ,,Ik heb graag dat mensen om me moeten lachen. En niet dat ze, wanneer ze me zien, meteen denken: ‘Ach gos, zijn man dood, zijn vriendin Corrie van Gorp en nu zelf ook nog kanker’. Dan word je zo’n zielige, ouwe komiek.’’ En elders: ,,Die meewarige blikken, daar kan ik slecht tegen.’’

André bleef dus ook gewoon werken, de opnames van Heel Holland bakt werden alleen een paar keer verschoven. Ook nu heeft hij al allerlei plannen. ,,Ik moet het zeker nog een maand, eigenlijk twee, heel rustig aan doen. Het heeft er ook wel ingehakt hoor, dat voel ik ook. Maar ik ga voor Omroep Max weer varen met Jannie van der Heijden, in plaats van vier of zes afleveringen doen we er zelfs acht.’’

En het belangrijkste: hij blijft positief. ,,Vandaag is een slechte dag, vanwege Martin. Maar er is gelukkig ook goed nieuws. Om met Dik Voormekaar te spreken: ’ja hoor, daar zijn we weer!’”

Van Duin sprak afgelopen jaar in het programma De geknipte gast nog over Martin: