Lex Kroon, Rotterdamse schrijver © Villadinamica - German Villafane

Dit is het verhaal van Lex Kroon (80), de schrijver waar Eus zo dol op is: ‘Ik heb mijn tijd verkloot’

Snel na het in 1984 verschijnen van de bikkelharde autobiografische roman ‘Ik lach om niet te huilen’ raakte het boek van de Rotterdamse schrijver Lex Kroon (80) in de vergetelheid. Maar sinds AD-columnnist Özcan Akyol aan deze krant vertelde dat dit zijn favoriete boek aller tijden is, nam de vraag zó toe dat het boek deze week opnieuw verschijnt. ,,Lex is een paradijsvogel uit een andere tijd,’’ zegt Eus.

Anton Slotboom 12-09-21, 08:00 Laatste update: 12-09-21, 09:40

Waar is Lex Kroon gebleven? Op het chique Amsterdamse kantoor van de uitgeverij van AD-columnist Özcan Akyol werd die vraag de afgelopen tijd met grote regelmaat gesteld. Ondertussen nam de nieuwsgierigheid toe.

Lex Kroon, ooit journalist van Voetbal International en Radio Rijnmond, kende vroeger iedereen, en iedereen kende hem. In de voetballerij, in de bokswereld, in de Rotterdamse penoze, in de kroegen, in de journalistiek. Kroon was journalist, koppelbaas, taxi-chauffeur en schrijver. Leven deed hij op volle snelheid, en geplaagd door mentale problemen.

Maar het eerste boek dat hij in 1984 over zijn leven schreef, de schelmenroman ‘Ik lach om niet te huilen’, werd ondanks een optreden in de talkshow van Sonja Barend tegen alle verwachtingen in geen succes. Het boek dat hij daarna schreef, verkocht nog minder.

In de decennia daarna kreeg de tijd hem vervolgens genadeloos te pakken. Er kwamen steeds meer lichamelijke problemen en geldzorgen, en Kroon verdween uiteindelijk bij veel mensen helemaal uit beeld. Zijn ooit veelbelovende schrijversloopbaan leek gestopt voor ‘ie goed en wel was begonnen. Waar Kroon was? Niemand die het meer wist. Dat schrijver en AD-columnist Özcan Akyol als 18-jarige het toen al 18 jaar oude boek ‘Ik lach om niet te huilen’ in handen kreeg en begon te lezen, kon Kroon zelf niet weten.