Hans Kazàn verklapt zijn eigen goocheltrucs voor Omroep MAX

Vijf afleveringen heeft Hans Kazàn al klaar voor het dagelijkse MAX Ouderenjournaal (16.40 uur op NPO 1). Woensdag is voor het eerst te zien hoe de goochelaar vanuit zijn woning een truc doet en daarna ook uitlegt hoe die in elkaar steekt. ,,Gewoon iets simpels, met attributen die iedereen in huis heeft. Een munt, een glas, een zakdoek of een spel kaarten.’’

Het is normaal vloeken in de kerk voor een goochelaar: een truc prijsgeven. ,,Dat klopt, maar in dit geval zijn het trucs die ik zelf verzin. Het mag ook niet te ingewikkeld zijn. Iedereen kan een bal over een net slaan of de Vlooienmars spelen, maar dat is nog iets anders dan tennissen of echt pianospelen. Ik doe de truc eerst en daarna laat ik zien hoe hij werkt. ‘Goh, is dat alles?’ denken mensen dan.’’

_{Tekst gaat verder onder de foto}

MAX-directeur Jan Slagter belde Kazàn, die meteen enthousiast was. ,,Hij vroeg me of ik een trucje wilde doen, ik stelde voor dat dan meteen uit te leggen. Mensen zitten thuis, hebben behoefte aan afleiding. Op deze manier kunnen grootouders het aan hun kleinkinderen laten zien, desnoods via Skype of FaceTime, en kinderen kunnen het weer uitproberen op hun ouders of broertje of zusje.’’

In zijn huis richtte Kazàn een geïmproviseerd studiootje in. ,,Het heeft niets weg van de tv-shows waar je talrijke mensen hebt rondlopen. Ik heb zelf een soort decor in elkaar geknutseld met een beetje licht. Visagie? Welnee, ik ben knap genoeg van mezelf. Ik sta in de logeerruimte, we wonen in een houten blokhut en op de achtergrond zie je de houten palen. Mijn vrouw Wendy neemt het op, gewoon met de telefoon. ‘Hans, vrolijk kijken nu’, roept ze dan.’’

Als 67-jarige die onder meer een hartaanval heeft gehad, is Kazàn kwetsbaar in deze coronatijd. ,,Dat klopt, al heb ik daar hier weinig last van. Wendy rijdt soms naar de kust, een halfuurtje, om boodschappen te doen. Als ze terugkomt, ontsmet ze zich eerst weer even goed. Ik sta nu buiten te bellen, heerlijk in de zon. We wonen midden in de bergen, er zijn hier geen andere mensen, wel is er veel frisse lucht. Een riviertje dat langs het huis stroomt, maakt het enige kabaal. Nou ja, op wat vogels na en af en toe een geit. Met afstand houden hebben we hier geen probleem.’’