Kleinzoon van voormalig PSV-voorzitter Harry van Raaij coacht PSV’s waterpolosters

Twee wedstrijden gespeeld, twee keer verlies. Nog een geluk dat je dit seizoen weer niet kunt degraderen. Horen jullie wel thuis in de eredivisie?
,,De Zaan, Donk en UZSC steken er met kop en schouders bovenuit. Niet dat we de wedstrijden tegen deze ploegen laten lopen, maar we hebben tegen de andere eredivisionisten meer kans op de punten. Daarom is het zo teleurstellend dat je van De Ham verliest. In maart spelen we weer tegen De Ham. Dan gaan we winnen.”

Je hebt zelf als PSV’er op het hoogste Nederlandse seniorenniveau gespeeld. Van je 20ste tot je 22ste. Waarom maar een paar jaar?
,,Laat ik het zo zeggen: ik kende mijn beperkingen. Wel een prachtige tijd. Mijn moeder kwam altijd kijken. Dat vond ik fijn. Ze was trots op haar kinderen. Maar als ik slecht speelde, zei ze dat. Ze is zeven jaar geleden overleden. Hersenbloeding. Vijftig, relatief jong. Maar ik ben dankbaar dat ze 22 jaar mijn moeder was.”

Jouw opa Harry van Raaij overleed in 2020. Hoe herinner jij je hem?
,,Opa Harry was een beetje rebels. Hij vond het op latere leeftijd nog steeds heel leuk om samen met de kleinkinderen vuurwerk af te steken. Opa kwam ook geregeld naar het waterpolo kijken.”

Wat is het mooiste dat jij op sportief gebied hebt meegemaakt?
,,Ik speelde 13 jaar geleden met PSV in de landelijke jeugderedivisie. We verloren onze eerste wedstrijd met 30-6 van Donk. We zijn erna bij elkaar gaan zitten, zeiden: dit gaat niet meer gebeuren. Afspraken gemaakt, keihard getraind. Laatste wedstrijd was ook tegen Donk. Wij wonnen met één doelpunt verschil.”