Sylvie Swinkels uit Handel maakt nieuwe start in Noorse wielerploeg: ‘Wat er gebeurde na die valpartij, heb ik niet bewust meegemaakt’

Ze is afgelopen november een weekeinde in Stavanger geweest. Daar maakte Swinkels kennis met haar nieuwe ploeggenoten van het Noorse COOP-Hitec. ,,Was leuk”, zegt ze. ,,Spannend, nieuwe omgeving.” Ze reed voorheen bij Parkhotel Valkenburg. Swinkels vertrok daar om meerdere redenen. ,,Drie jaar Parkhotel, dat waren niet mijn beste jaren”, zegt de belofte.

 ,,Ook al niet door valpartijen. En ik wilde een nieuwe start. De manager van mijn nieuwe ploeg kwam in het midden van het vorige seizoen naar me toe. Of ik al getekend had voor 2022. Een buitenlandse ervaring, met Engels als voertaal. Dat staat goed op je cv, sportief en maatschappelijk.”

Sylvie Swinkels reed ook veldritten, maar gaat zich nu helemaal op de weg richten. ,,Vooral op het rondewerk. Ik ben een allroundster. Kan alles, maar ik blink nog niet uit in een wieleronderdeel. Dat gaan we de komende jaren onderzoeken.”

Ze zag op tv vorige maand Marianne Vos wereldkampioene veldrijden worden. ,,De beste aller tijden”, vindt Swinkels, die ooit zelf de beste van de wereld wil zijn. ,,Of ik Marianne goed ken? Mijn zus kent haar beter.” Swinkels’ zus Karlijn (23) fietst samen met Vos voor Jumbo-Visma. Karlijn Swinkels werd in 2016 wereldkampioene tijdrijden bij de junioren. Vorig jaar legde ze beslag op de derde plaats in het NK op de weg.

 ,,Ja”, zegt de jongste van de twee zussen, ,,in mijn interviews komt Karlijn regelmatig ter sprake. Ongemakkelijk? Nee, ik ben het gewend. We wonen nog thuis. Onze oudere zus heet Daniëlle. Zij rijdt geen wedstrijden, maar ze vindt het leuk om mee te gaan. Op de meeste zondagen fietsen we in de bossen bij Handel.”

Even terug naar vorig jaar maart. Swinkels startte in de Belgische Omloop van de Westhoek en kwam hard ten val. Ze weet in grote lijnen wat er daarna gebeurde. Van horen zeggen. ,,Na tien kilometer gaan we een tunnel in”, zegt ze. ,,Die is niet verlicht. We komen die tunnel uit, staan we ineens volop in de schijnwerpers. Zo veel licht. Schrikreactie peloton, valpartij. Sleutelbeenbreuk, diepe hoofdwond, hersenschudding. Een operatie. Vanwege die hoofdwond mocht ik twee weken lang mijn haren niet wassen. Ik had uiteraard een helm op. De helm is zo ontzettend belangrijk.”

Swinkels is een uur buiten westen en wordt wakker in het ziekenhuis van Oostende. Wat er gebeurd is moet ze van anderen horen.  Pa en ma Swinkels verzorgen daarna hun jongste thuis. ,,Ze betekenen de wereld voor ons”, aldus de renster. ,,Ze hebben alles bekostigd in onze juniorentijd. En ze gingen altijd mee naar de koers. We hoefden ook geen klusjes te doen. Nou ja, soms, als we er de fut voor hadden. Als je de top wilt halen, moet je de verhouding tussen arbeid en rust goed in de gaten houden. Zonder onze ouders zouden Karlijn en ik niet daar staan, waar we nu staan.”

Swinkels maakte haar rentree na vier maanden herstel. ,,Ik was absoluut niet bang om weer op de fiets te gaan zitten”, zegt ze. ,,Wat er allemaal gebeurde na die valpartij, heb ik niet bewust meegemaakt. Misschien maar goed ook.”