Voor wereldbekerfinale moet Van der Vleuten zijn beste paard van stal halen

Maikel van der Vleuten maakte overuren tijdens Jumping Amsterdam. De 34-jarige ruiter uit Someren deed in drie dagen mee aan zeven springrubrieken met drie verschillende paarden. Tussendoor reikte hij ook nog de trofee uit aan het Talent van 2022, Marten Luiten, en onderging hij een spervuur van vragen tijdens de kinderpersconferentie op zondagmorgen. In 2006 en 2010 werd Van der Vleuten zelf uitverkoren tot Talent van het Jaar. In de tussentijd is hij uitgegroeid tot een van Nederlands topruiters met eremetaal op twee Olympische Spelen en één WK.

Met gemengde gevoelens keek hij gistermiddag terug op zijn sportieve prestaties in de RAI. Hoogtepunt was de tweede plaats met Dywis HH op de late zaterdagavond in de Grote Prijs Amsterdam. In de barrage bleef de combinatie slechts op 0.72 seconde steken van de eerste overwinning in een vijfsterrenwedstrijd, zeg maar de buitencategorie.

De ruiter zag wel bevestigd dat er muziek zit in deze combinatie. ,,Dywis zit in een goede periode. Het springen is al een tijdje vrij goed, maar ik vond de uitslagen nog niet optimaal. Dit was zeker een opsteker”, zei Van der Vleuten. Zijn vreugde werd getemperd doordat Elwikke voor een anticlimax zorgde op het afsluitende hoofdnummer. ,,De wereldbeker is toch het hoogtepunt van het concours. En ik zou nog wel wat punten kunnen gebruiken.”

Al op hindernis 1 ging er een balk af. Na nog eens twee fouten op de driesprong, brak Van der Vleuten wijselijk de wedstrijd af. ,,Elwikke wil liever geen fouten maken, is daarom heel voorzichtig. Bij die fout op hindernis 1 werd ze aardig wakker. Voor de driesprong voelde ik dat het geloof er niet helemaal in zat. Ze wil dan te goed haar best doen, daardoor verliest ze het tempo naar voren. En dan haal je die afstand niet op de driesprong, omdat er nog een tweede en derde hindernis achter staat”, verklaarde de ruiter de offday van de merrie.

,,Dit is wel een teken dat ik met Elwikke een stapje terug moet doen. Eerst twee of drie wedstrijden op een iets lager niveau, zodat het haar in haar hoofd weer makkelijker afgaat en ze de volgende keer met iets meer moed springt.”

The Dutch Masters - Indoor Brabant in maart komt daardoor in het gedrang voor Elwikke. Maar Van der Vleuten heeft meer ijzers in het vuur. Mogelijk dat hij zijn toppaard Beauville, de bronzen medaillewinnaar van de Olympische Spelen in Tokio en het WK vorig jaar in Herning, van stal haalt om nog kans te maken op kwalificatie voor de wereldbekerfinale in Omaha. In Bordeaux en Gothenburg zijn nog punten te verdienen. Van der Vleuten acht zich nog niet kansloos. ,,Een keer een top-5-klassering en dan ben je erbij. Dat moet nog el gebeuren. Voor mij staat voorop dat de paarden het goed af kunnen. Op deze manier hoef je met Elwikke niet te gaan, dat is makkelijk genoeg. Beauville heeft die mogelijkheid wel, als ie zich goed voelt.”

Leopold van Asten verging het in de RAI al niet beter dan Van der Vleuten. De Duizelnaar brak het wereldbekerdebuut van de jonge Nino du Roton voortijdig af na de derde springfout. Harrie Smolders (Lage Mierde) volbracht het rondje wel met Uricas v/d Kattevennen wel en sprokkelde met een 14de plaats nog een paar wereldbekerpunten. De Fransman Julien Epaillard ging met de hoofdprijs van 52.800 euro aan de haal.