De opschepperig hoge lob van Karel Poborsky

Er is geen hard onderscheid tussen een stift en een lob. Gevoelsmatig is het verschil er zeker, maar er staat nergens in koele cijfers vastgelegd wanneer je over een lob spreekt en wanneer over een stift. Dennis Bergkamp was een man van de stift. Of beter gezegd, het stiftje. Hem zou je wat dat betreft als een minimalist kunnen beschouwen. Bergkamp wipte de bal nooit hoger over de keeper dan strikt noodzakelijk. Waarom zou je ook.

Het is niet bekend of het hem ooit gevraagd is, maar Karel Poborsky is vermoedelijk meer een man van de lob. Een lob is hoger dan een stift en er komt dan ook meer opschepperij bij kijken. Dat demonstreerde de Tsjech kundig in de EK-kwartfinale tegen Portugal op 23 juni 1996. Al hadden de Zuid-Europeanen drie Vitor Baia’s op elkaar gestapeld, dan nog had Poborsky de bal eroverheen gekregen. Tsjechische borstklopperij dus.

De fameuze lob van Poborsky bleek de enige goal van de wedstrijd - wel zo lekker voor de mythevorming - en de Tsjechen stootten dat EK zelfs door naar de finale. Daarin wachtte Duitsland als tegenstander. Natuurlijk gingen de gedachten terug naar twintig jaar eerder, toen Antonin Panenka (over stiftjes en lobjes gesproken) zijn land de Europese titel had geschonken. Maar het Tsjechische sprookje herhaalde zich niet, Duitsland werd Europees kampioen.