De twee grote liefdes van bronzen Maaike de Waard

De ochtend na die mooie donderdagavond in de Royal Arena doet Maaike de Waard het rustig aan. Pas vrijdagmiddag gaat ze richting het zwembad voor een training. Ze mocht uitslapen, maar daar is weinig van terechtgekomen. ,,Ik was toch gewoon vroeg op. Nee, ik heb eigenlijk niet zo goed geslapen. Mijn hoofd was te wakker”, vertelt ze onder de kerstboom van het zwemmershotel in Kopenhagen.

De Waard vond haar derde plek zelf ook verrassend. ,,Ja best wel, al vond in de halve finale de grootste verrassing plaats doordat Sarah Sjöström iets te veel inhield en de finale miste. Toen wist ik wel dat mijn kansen op een medaille groter waren geworden”, vertelt de dochter van oud-windsurfer Bep Nater die namens de Nederlandse Antillen in 1992 deelnam aan de Olympische Spelen van Barcelona.

De Waard won vorig jaar op de WK kortebaan in Canada drie estafettemedailles. Haar bronzen plak op de 50 vlinder betekent haar eerste individuele medaille op een groot seniorentoernooi. Bij de junioren veroverde ze in 2014 een heel bijzonder medaille; goud op de 50 meter rugslag tijdens de Jeugd Olympische Spelen in China. Het dringt de vraag op wat nu haar grote liefde is, de vlinderslag of toch de rugslag? ,,Ik heb plek voor twee grote liefdes”, zegt De Waard met een glimlach. ,,Nee ik kan geen keuze maken.”

Zaterdag staat in Kopenhagen de 50 meter rugslag op het programma. De bescheiden zwemster waagt zich niet aan uitspraken over medaillekansen. ,,Ik heb geen idee of een medaille realistisch is. Dat ligt ook niet alleen aan mij. Je weet niet wat anderen doen. Ik ga in ieder geval voor een finaleplek. Dat is wel realistisch”, zegt de zwemster die bekendstaat om haar sterke onderwaterfase.