De volledige versie van dit artikel lees je op Tweakers.

Met het succes van Call of Duty Warzone was het logisch je af te vragen of er dit jaar met een nieuwe game zou worden uitgebreid. In een tijd dat gaming steeds meer opschuift richting ‘gaming as a service’ (verdienmodel waarbij in de computerspelindustrie continu nieuwe content wordt aangeboden, red.) is jaarlijks een nieuw deel niet altijd even logisch.

Warzone blijft dan ook bestaan, zo was te zien tijdens de presentatie. Maar daarnaast komt er ook een nieuw deel in november: Call of Duty Vanguard.

In veel opzichten is dit de opvolger van Call of Duty: WW II, dat in 2017 op de markt kwam. In dat jaar begon ontwikkelaar Sledgehammer Games al met het uitdenken van verhalen in de game die dit jaar verschijnt.

In WW II stond de strijd centraal van de geallieerden die landden op Normandië en uiteindelijk in Duitsland terechtkwamen. Dat is zeker voor West-Europeanen ook het bekendste stuk van de oorlog, maar er gebeurde veel meer. Daarnaast moet de nadruk meer liggen op verhalen vanuit persoonlijk oogpunt. Niet de oorlog centraal, maar de personen zelf.

De verhaalcampagne van Call of Duty Vanguard speelt zich dus af tijdens de Tweede Wereldoorlog, op plaatsen over de hele wereld. Het verhaal kent vier hoofdrolspelers die in een team zijn samengevoegd vanwege hun buitengewone capaciteiten. Hun missie: in de laatste dagen van de oorlog zorgen dat een onheilspellend Nazi-project in de kiem wordt gesmoord. Makkelijker gezegd dan gedaan, want de missie loopt aanvankelijk helemaal verkeerd en het viertal komt in het hoofdkwartier van de Gestapo terecht.

De vier hoofdrolspelers zijn fictieve personages, die zijn geïnspireerd op soldaten die echt hebben bestaan. Je strijdt als die soldaten in gevechten die de afloop van de Tweede Wereldoorlog verregaand hebben beïnvloed. Hetzelfde geldt voor de schurken, zoals Gestapobaas Heinrich Freisinger, die losjes gebaseerd is op de echte Gestapoleider Heinrich Müller.

Sledgehammer liet ons een clip van vijf á tien minuten zien uit een van de missies van de campagne. Die begon in de lucht, als hoofdrolspeler en sergeant Arthur Kingsley boven Normandië wordt gedropt. Het is een scène zoals je die verwacht van Call of Duty: overal vliegt luchtafweergeschut de lucht in, er storten brandende vliegtuigen ter aarde en er komt een orkaan van geluid op je af.

De techniek achter Modern Warfare is de basis voor Vanguard, maar uiteraard zijn er diverse visuele verbeteringen doorgevoerd. Zo is bijvoorbeeld de manier waarop effecten als rook en vuur gesimuleerd worden op de schop gegaan, waardoor vuur en rook zich realistischer ontwikkelen en brandende sintels door de omgeving dwarrelen als je inderdaad bij een grote, houten molen in de buurt bent die in vlammen op gaat.

Van de technische vernieuwingen die Sledgehammer vervolgens met ons doornam sprong het nieuwe ‘persistent damage system’ er wel uit. In deze Call of Duty kan behoorlijk veel kapot. Sterker nog: spelers kunnen houten muren kapot schieten om nieuwe doorgangen te creëren. Dat brengt ook een interessante uitdaging met zich mee, want elke ruimte in het spel heeft duizenden verschillende, mogelijke lay-outs, afhankelijk van wat spelers kapotmaken.

De presentatie was voornamelijk gericht op de verhaalcampagne van Call of Duty Vanguard, maar dat weerhield de ontwikkelaars er niet van om heel kort nog wat details over de overige spelmodi te noemen Duidelijk is dat Sledgehammer een volledige multiplayermodus aflevert, met niet minder dan twintig levels bij introductie van de game.

Zestien van de levels zijn bedoeld voor 6-tegen-6-actie, vier zijn kleiner en bedoeld voor 2-tegen-2-gevechten. Overigens zullen op de levels zeer waarschijnlijk potjes met meer spelers mogelijk zijn, zoals gebruikelijk in Call of Duty, maar daarover deed Sledgehammer verder nog geen uitspraak.

Ook interessant: Vanguard simuleert de vliegbaan van kogels gedetailleerder en houdt rekening met kogels die bijvoorbeeld een muur schampen, waarbij het materiaal waar de muur van gemaakt is ook weer voor andere effecten zorgt. Je kunt ook muurtjes en andere objecten beklimmen, om in een beschutte positie beperkt van links naar rechts te bewegen. Het zijn kleine details die alvast iets verklappen over hoe Call of Duty Vanguard speelt, maar we moeten meer zien voor we een nader oordeel vellen.

Met Call of Duty Vanguard krijgen liefhebbers van actievolle shooters een volwaardige ‘CoD’. Toen de serie in 2017 terugkeerde naar een Tweede Wereldoorlog-setting waren de reacties enthousiast. Vanguard lijkt op die voet verder te gaan, mogelijk met toffe verbeteringen aan de gameplay. Die verbeteringen zijn er op technisch vlak in elk geval wel, afgaande op de paar scènes die we tot nu toe hebben gezien.