Als coronacoach medestudenten wijzen op de maatregelen: ‘We zitten allemaal in hetzelfde schuitje’

Het is pas 11.00 uur ’s ochtends, maar Jesper Beerens (21) heeft al acht kilometer in de benen zitten. Deze week werkt hij veertig uur als coronacoach op Fontys Hogeschool voor de Kunsten (FHK). De Fontyslocatie is één van de weinige die nog geopend is, omdat er voor een groot deel praktijkonderwijs gegeven wordt. ,,Als coronacoaches zijn we er om iedereen te wijzen op de maatregelen. Zo letten we op mondkapjes, afstand houden, looprichtingen en op het aantal mensen in een lokaal.”

Tijdens zijn dienst loopt hij rondjes door het gebouw. ,,Dat ken ik nu inderdaad wel op mijn duimpje”, lacht hij. Nu hij een tijdje vrij heeft in verband met zijn afstuderen, werkt hij zo veel en vaak mogelijk als coronacoach. ,,Gisteren werkte ik twee diensten achter elkaar, dat is van acht uur ’s ochtends tot zes uur ’s avonds. Toen heb ik zeventien kilometer gelopen.” De FHK is zeker geen saaie plek om rond te moeten wandelen. “Je hoort hier door de gangen nog wel eens een instrument spelen”, vertelt hij. Niet veel later wordt dat duidelijk door de klanken van een piano en een dwarsfluit. ,,Dit kom je thuis niet tegen!”

Hij is zelf student technische bedrijfskunde op Fontys en moet dus tijdens zijn werkzaamheden medestudenten aanspreken op hun gedrag. ,,Soms is dat wel lastig, vooral als je ze kent.” Voordat hij bij de FHK aan de slag ging, werkte hij op de locatie Stappegoor. ,,Daar zag ik iedere dag zo’n vijf mensen die ik van mijn opleiding ken. Dan moet je wel sterk in je schoenen staan.” Toch denkt hij dat het zinvol is om studenten in te zetten voor deze taak. ,,We zitten allemaal in hetzelfde schuitje en hebben daarom wat meer inlevingsvermogen. Het is anders om door een student aangesproken te worden dan door een beveiliger of conciërge.”

Dat kan Silvana Rocha (19) beamen. Ze zit in haar tweede jaar muziektheater en moet daarvoor vaak in het gebouw zijn. Nog in haar tapdansschoenen haast ze zich naar haar balletles. ,,Het is nog steeds best druk op school dus het is goed dat er wat meer ogen zijn. Doordat studenten alles in de gaten houden hangt er een fijnere sfeer”, vertelt ze. ,,Dat betekent niet dat we ze minder serieus nemen, maar je schrikt wat minder van hun aanwezigheid.”

Beerens vervolgt zijn route en passeert een kleine ruimte waar meer studenten in zitten dan toegestaan. Al kloppend opent hij de deur: “Ik weet dat het heel vervelend is, maar kunnen jullie misschien óf opsplitsen óf een grotere ruimte zoeken?”, vraagt hij. De meisjes antwoorden begripvol en beloven hem te vertrekken.

Bij Tilburg University wordt het anders aangepakt. Daar zijn geen fysieke colleges, dus wordt er niet gewerkt met coronacoaches. Voor studenten die gebruik maken van zelfwerkplekken zijn er werkplekconducteurs aangesteld. ,,Zij controleren of iedereen een geldig bewijs heeft om daar te mogen werken”, vertelt woordvoerder Tineke Bennema. Dat zijn participatiemedewerkers die onlangs hun baan verloren zijn. De beveiliging van de gebouwen handhaaft de overige maatregelen.