Negen nieuwe struikelstenen voor Joodse Tilburgers: ‘Het komt hard aan, verhalen die zo dichtbij komen’

Drukker werd geboren in Steenwijk, was onderwijzer en wonend in Tilburg. Omdat vanaf 1 september 1941 Joodse leerlingen niet meer werden toegelaten tot openbare of bijzondere scholen kwamen er voor hen speciale scholen. 

Hij geeft er vanaf 10 december 1941 les en wordt later hoofd van de school die is gevestigd in het Sint Elisabethgebouw aan de Antoniusstraat. Vanwege zijn functie - hoofd van de Joodse school in Tilburg en ‘onderwijzer van bijstand’ in Breda - beschikt Drukker over een ‘Sperre’ (voorlopige vrijstelling van deportatie). Op 9 april 1943 zit Drukker samen met zijn vrouw Roza bij de laatste groep nog in Tilburg verblijvende Joden die wordt weggevoerd naar Vught. Op 8 juni 1943 komen ze in Westerbork aan en nog diezelfde dag worden ze op transport gesteld naar Sobibor. Drie dagen later, op 11 juni, worden Levie Drukker en Roza Drukker-Pels bij aankomst vermoord.

Al enkele jaren zet de Werkgroep Joodse Tilburgers zich in om de herinnering aan Joodse stadsgenoten levend te houden. Dat doen zij via de struikelstenen van Gunter Demnig. Demnig beschreef zijn gedenktekens eens als: ,,Men valt niet over de Stolpersteine, je struikelt. Met je hoofd, en je hart.” 

Na de Trouwlaan zijn er nog twee struikelstenen gelegd in de Tuinstraat en nog vier in de Philip Vingboonsstraat. De drie stenen voor Levie Drukker, Roza Drukker-Pels en Hella Dywan in de Trouwlaan zijn geadopteerd door basisschool De Triangel. ,,De kinderen vinden de Tweede Wereldoorlog al super interessant, maar als de verhalen dan zo dichtbij komen - de school is op loopafstand van de Trouwlaan - komt het toch net even wat harder aan”, vertelt oud-directeur Jasper Rodenberg.