Zwieren en zwaaien in tien minuten: Tilburg heeft toch heel even een kermis in de stad

De Merodestraat rond het middaguur. Een busje parkeert voor het studentenhuis op nummer tien. De achterklep zwaait open om muziek de straat in te pompen, een glitterkanon gaat af. 

Binnen zit waarzegster Roswertha (‘geen achternaam, net als Oprah’) achter een glazen bol, terwijl buiten in allerijl een suikerspinkraam en ballengooitent - blikjes op een bartafel - worden opgebouwd. 

Jazeker: kermis is in town. Voor heel even. 

,,Om de studenten een hart onder de riem te steken”, zegt Gitte de Dooij van de studievereniging. De studenten zitten al lang thuis, zien in ieder geval niemand meer in de collegebanken. ,,Ja, ik mis de studievereniging”, vertelt Tom. ,,Leuk dat ze nu zelf langskomen.”

Het is een kermis draaien in sneltreinvaart: op donderdag trekken ze langs veertien studentenhuizen in de stad. Om op de stoep in een handomdraai een aantal attracties op te bouwen, te laten draaien en weer af te breken.

Het is allemaal houtje-touwtje, om studenten even te laten lachen én een knipoog naar de creatieve sector die momenteel ook hard getroffen wordt. 

Het is een kermis die meteen ook de handicap van de échte laat zien. Waarzegster Roswertha heeft de pendel, waarmee ze energie afleest, extra lang gemaakt. En ze laat studenten hun handpalmen tegen een in elkaar geknutseld raam van glas leggen. Zodat ze toch de lijnen in de palm toch kan lezen. ,,Helemaal coronaproof.”