De Willibrordusparochie en de Agnus Deikerk boden Brenninkmeijer deze zondag de gelegenheid om afscheid te nemen van zijn voormalige gemeente, waar hij vorig jaar als gevolg van een complexe bestuurscrisis vertrok. Een jaar na zijn officieuze afscheid stond in een oecumenische viering, die door zowel dominee Ferdinand Borger, predikant van de protestantse gemeente, als door diaken Bas Leijtens van de rooms-katholieke Willibrordparochie werd geleid, het thema verbinding centraal. 

Niet verrassend, omdat Brenninkmeijer aan de connectie tussen mensen in de zes jaar van zijn burgemeesterschap steeds een groot belang heeft toegekend. De kernwaarde ‘verbinding’ was, en is, de drijfveer die steeds het waarom van zijn handelen verklaart. „Iedereen beschikt over verschillende gaven en daardoor staan we allemaal verschillend in de samenleving. Elk van ons heeft een eigen verbindende rol en bedoeling, maar alleen samen zijn we compleet. Niet handelen dus vanuit het ‘ik’, maar vanuit het ‘wij’.”

Aan de hand van de voor hem drie belangrijke pijlers van samenleven en voorwaarden voor verbinding, nam de rooms-katholiek Brenninkmeijer zijn gehoor in drie gelaagde lezingen mee in zijn gedachtewereld. Die ging over innerlijke vrijheid, het benutten van elkaars talenten en eigenschappen en over het maken van ruimte voor een ander.

Het afgelopen jaar is voor Brenninkmeijer een lastig jaar geweest, zo erkende hij. Het stond in het teken van verwerken, afstand nemen, afscheid nemen en van het maken van weer een nieuw begin. Voor diegenen die verwachtten nu eindelijk te horen wat de concrete reden is geweest voor zijn ‘val’ en daaropvolgend die van zijn vier wethouders, kwam bedrogen uit: „Ik heb nergens iets aan toe te voegen.” Op de vragen die er nog immer zijn kwam ook nu geen antwoord. Met ‘Wij zijn samen Waalre. Amen’, besloot Brenninkmeijer zijn preek en benadrukte dat hij graag deel blijft uitmaken van de Waalrese gemeenschap.