Het virus heeft blijkbaar een vorm van bewustzijn

Het vogelgriepvirus dreigt veroorzaker te worden van de volgende pandemie. In verband hiermee trof mij een onderzoek van de WUR naar het vogelgriepvirus in zoogdieren [BD 26 januari; ‘Vogelgriep niet tussen zoogdieren’]. In het bijzonder de zin: ‘Dat is een teken dat het virus zich aanpast aan een nieuwe gastheer.’ Ik hoop dat het hoofd van het Nationaal Referentielaboratorium van de WUR hier verkeerd geciteerd werd. Zij is een gepromoveerd wetenschapper en dat vind ik, ongeacht het onderwerp, een te waarderen prestatie van formaat. Die zin bevat enkele veronderstellingen. Het dicht een hoge mate van intelligentie toe aan het virus, het is namelijk in staat om zichzelf aan te passen en zodoende te overleven in een ander milieu. Dat lukt ons mensen niet, wij moeten het milieu aanpassen. Verder heeft het virus blijkbaar een vorm van bewustzijn, het is zich bewust van zijn omgeving. Het weet zelfs dat het in een andere gastheer zit. Ik ben geen bioloog maar waag dat toch te betwijfelen. Ik denk dat het te veel eer is voor een virus. Het is van een hoog EO-gehalte, vergelijkbaar met het commentaar bij de, verder uitstekende, televisieseries van David Attenborough. Ik denk wel dat het virus de voorwaardelijke drang tot overleven heeft. Het wordt daarbij geholpen door onvolkomenheden in het reproductieproces waardoor mutaties ontstaan. Enkele, of slechts een, van die mutaties is succesvoller in zijn omgeving en overleeft daardoor. Deze toevalstreffers hebben weinig gemeen met intelligentie. Het is wachten op de volgende mutatie waardoor het virus kan worden overgedragen tussen zoogdieren, bijvoorbeeld naar de mens.

Wim van de Ven
Den Bosch

Wat een besluit over de hertenkampen [BD 27 januari; ‘Minister maakt geen uitzondering, hertenkampen zijn aflopende zaak’]. Ze mogen niet meer omdat de bambi’s lekker moeten kunnen hollen in de vrije natuur. Waar is de politiek mee bezig! Hertenkampen bestaan al jarenlang en zo slecht hebben de beestjes het daar niet. Vroeger gingen we wandelen in de Oisterwijkse bossen en we sloten dat af met een bezoekje aan het hertenkamp op het einde van de Gemullenhoekenweg. Dat was een feest. Met de kleinkinderen naar een hertenkampje zit er straks niet meer in. Nu was ik laatst in het Safaripark Beekse Bergen. Mooi om te zien, de cheeta en de leeuwen. Maar wanneer we nu de herten alleen nog maar in de natuur willen hebben, maak ik me zorgen over de toekomst van de Beekse Bergen, Artis, Blijdorp, Burgers Zoo en alle andere dierentuinen. Langzaamaan blijft er niet veel meer over van de mooie dingen en zien we de dieren alleen nog maar in boekjes, tv of de laptop.

Frans Bonants
Tilburg

Wil minister Adema van het ministerie van Landbouw nu op een makkelijke manier punten scoren met het verbieden van de hertenkampjes? Dan zou ik hem willen aanraden eens naar de Oostvaardersplassen te kijken. Daar waar dieren in de winter doodgaan van de honger onder het mom van: dat is de vrije natuur. Daar waar alleen de sterkste en gezondste dieren overleven wat dan weer goed is voor de soort. En dit laatste klopt, zo werkt dat nu eenmaal in de vrije natuur, maar de Oostvaardersplassen zijn geen vrije natuur. Misschien is het minister Adema nog niet opgevallen maar er staan hekken om de Oostvaardersplassen zodat de dieren die daar leven nergens anders heen kunnen op zoek naar voedsel als het daar niet meer te vinden is. We laten ze dan dood gaan van de honger want bijvoeren mag niet. De Oostvaardersplassen kun je eigenlijk zien als een heel groot hertenkamp waar ook, net als in een klein hertenkamp, ook andere dieren leven, alleen met dat ene grote verschil dat in die hertenkampen de dieren wel goed verzorgd worden. Deze gaan niet dood van de honger maar van ouderdom. Dus als minister Adema echte problemen zoekt om op te lossen, dan raad ik hem aan eens met de boeren te gaan praten.

Bert Bax
Tilburg

Angela de Jong, maar ook de diverse sport- en praatprogramma’s, bagatelliseren de opmerkingen van Steven Berghuis [BD 25 januari; ‘Kijk eens naar jezelf en niet meteen naar Gijp’]. In mijn werkzame leven was ik actief bij ABN Amro. Het was heel normaal als collega’s overstapten naar concurrenten ING of Rabo en vice versa als zij zich konden verbeteren en/of het niet eens waren met het beleid. Nooit heb ik doodsverwensingen gehoord. Waarom zou Steven Berghuis of ieder andere voetballer niet normaal naar een concurrerende club mogen overstappen zonder een hoop gedoe? Dat recht heeft iedere werknemer toch? Waarom horen we hier niets over in de betreffende programma’s en rubrieken? Hierover verbaas ik me zeer.

Guus Korremans
Berkel-Enschot