,,De problemen werden heviger tijdens een gevecht in oktober‘’, vertelt Struve op Twitter. ,,De eerste maanden na de diagnose in mei gingen nog best goed, maar na een klap op mijn rechteroor was het mis. Nieuwe onderzoeken, die flink werden vertraagd door de lockdown, is me verteld dat de problemen permanent zouden zijn. Gelukkig heb ik weinig problemen tijdens mijn dagelijkse dingen. Maar op weg naar een nieuw trainingskamp realiseerde ik me dat het tijd werd om mijn handschoenen aan de wilgen te hangen. Mijn gezondheid gaat nu voor. 

Struve beaamt dat zijn besluit mede werd ingegeven door zijn vaderschap. ,,Ik ben sinds vijf maanden vader van Tobi, met wie zijn moeder en ik alle tijd van de wereld doorbrengen nu. Ik wil iedereen, van trainers tot coaches, mijn manager en trainingsmaatjes gedurende de jaren, bedanken. En niet te vergeten mijn tegenstanders. Het was een eer om tegen jullie te strijden.”