Ezels op De Sprankel leveren al etende een bijdrage aan de biodiversiteit in Veldhoven

Zodra Pedro, Jules, Betty en Joly hun baasje  Anton Vos in het vizier krijgen, laten ze de uitschieters van de Amerikaanse eik even voor wat ze zijn. De ezels snellen naar de poort om hem te begroeten. ,,Ze komen van zorgboerderij ’t Huisven in Heeze. Daar zijn ze continu gewend om mensen te begroeten”, legt Vos uit. Vervolgens tovert hij nog ezels Bram en Loddy uit een aanhanger. Het zestal heeft de komende jaren zo’n 6,5 hectare bij te houden in het gebied dat doorkruist wordt door een hoogspanningsleiding.

Netbeheerder TenneT inspecteert periodiek met de gemeente als grondeigenaar of de begroeiing voldoende verwijderd blijft van de elektriciteitskabels. Om het overslaan van vonken te voorkomen, moet die afstand zo’n 5 meter zijn. ,,We moeten de bomen hier periodiek laten zagen. Daar wilden we vanaf. Samen met Bosgroep Zuid Nederland is het idee ontstaan om middels ezelbegrazing te besparen op de beheerkosten”, vertelt Hans Reijnders van de gemeente Veldhoven.

Als een Amerikaanse eik tot de grond wordt afgezaagd, schiet die vervolgens in veelvoud weer uit. ,,Die gaan de ezels nu kort houden”, weet Erik Ceelen, projectleider bij Bosgroep Zuid Nederland. ,,Ze blijven ervan eten en putten de uitschieters zo uit. Die sterven uiteindelijk af. De bomen verdwijnen en er komt gevarieerde vegetatie voor terug.” Samen met de gemeente leverde de Bosgroep begin 2019 een subsidieaanvraag voor het project in bij de provincie Noord-Brabant. Die neemt een bedrag van 74.938 euro voor haar rekening. De resterende 24.979 euro worden door de gemeente en TenneT betaald.

Voordat de ezels kwamen, is 24 ton steenmeel over het gebied verspreid. Ceelen: ,,Dat is gemalen vulkanisch gesteente. Het is beter dan kalk, want steenmeel bevat meerdere soorten mineralen. Hierdoor krijg je meer bodemleven.” Later dit jaar wordt ook nog heidemaaisel opgebracht om de ontwikkeling van nieuwe soorten te versnellen.

De ezels worden wekelijks door Vos bezocht. ,,Ze lopen hier het hele jaar. Achter op het terrein hebben ze een dak boven het hoofd en een natje en een droogje. Nu voer ik wat extra hooi bij.” Het afgerasterde gebied is voor wandelaars toegankelijk via klappoortjes. Er worden nog informatiebordjes met daarop gedragsregels geplaatst. Zo moeten de ezels met rust worden gelaten en mogen ze niet gevoerd worden. Het project loopt tot 31 december 2024. Tussentijds wordt het gebied een paar keer onderzocht om de gevolgen op de plant- en diersoorten te meten.