Roland en Heleen wonen in historische boerderij in Veldhoven: ‘We hebben hier alle ruimte voor een feestje’

,,Zie je dat het dak hier hoger is”,  wijst Roland van Witteveen. ,,Van Sambeek was eigenlijk leerlooier en werd een belangrijke schepen. In de Franse tijd werd hij maire van Oerle. Toen de Fransen weg waren, werd hij officieel burgemeester. Hij wilde het huis meer aanzien geven en liet het dak verhogen. Ik denk dat alle kozijnen en luiken nog uit die tijd zijn. Die zijn van heel zwaar eikenhout.”

Het echtpaar Van Witteveen kocht het huis, hoeve de Leeuwenhoff, in 1976, om precies te zijn op 10 februari bij een openbare veiling. ,,Nadat we voor mijn werk bij Philips deze kant op waren gekomen, woonden we in Geldrop, maar we hadden altijd al het verlangen om buiten te wonen. We hebben jarenlang gezocht en net toen we zeiden dat we het zouden opgeven en zelf zouden gaan bouwen, zag ik de advertentie van de veiling”, vertelt hij. Mevrouw vult aan: ,,We gingen op een koude winterdag kijken en jij zei: ‘dit is het’. Ik was heel beroerd die dag en dacht doe maar, ik wil naar huis.”

,,Direct nadat wij het gekocht hadden tikte er iemand op mijn schouder en zei: daar zit de buurt, kom even kennismaken”,  weet hij zich nog goed te herinneren. ,,En daar werd eigenlijk meteen gezegd, het is wel de gewoonte dat je dan trakteert, vult zij lachend aan. ,,Dat geeft aan dat het meteen hartstikke leuk was. We werden uitgenodigd bij belangrijke familiegebeurtenissen. We hebben hier zelf ook regelmatig een feestje gegeven hoor. Als er iets gevierd moest worden, was het al snel doe het maar bij ons, want wij hebben de ruimte.”

Roland: ,,Het duurde een jaar voor we mochten starten met bouwen. En toen startte een wonderlijke samenwerking, of niet-samenwerking. Boven in de kinderkamers wilden we dakramen. Van Monumentenzorg mochten die maximaal drie bij vier dakpannen zijn, maar Bouw- en Woningtoezicht keek weer anders en daarvan moest het vijf bij zeven pannen zijn. En zo ging het steeds, dus namen wij maar het gemiddelde. We schakelden een aannemer in voor de bouw en zorgden zelf dat er in de weekenden zoveel mogelijk werd afgebroken.” 

Heleen: ,,We vroegen steeds aan de aannemer wat we konden doen. Dat was ook een geldkwestie, anders konden wij het helemaal niet betalen. En wij deden aan kinderarbeid. Onze kinderen en hun vrienden hielpen mee. Die hebben dat zó leuk gevonden. Ze kregen er wat voor en we barbecueden dan met hen.” In de boerderij zelf zit zelfs een barbecue binnen, een ouderwetse oven waar de familie van Witteveen en hun buren zelf nog brood bakten. ,,We hebben er later nog wel eens pizza’s in gebakken met kerst”, vertelt ze.

Van de historie van het huis wist het echtpaar nog niets toen ze er kwamen wonen. In de loop der jaren hebben ze echter heel wat informatie verzameld, die ze graag tevoorschijn halen. ,,Kijk hier staat: op 15 september 1312 schonk Evesa, weduwe van poorter van de stad Den Bosch voor haar zielenheil de helft van de hoeve de Leeuwenhoff aan het geefhuis.” Een geefhuis is vergelijkbaar met de huidige voedselbank. De andere helft van de hoeve verwierf het geefhuis later van een ander. Tot 1750 zou de hoeve in het bezit zijn gebleven van het geefhuis. Later woonde de familie Tops in de hoeve. 

Roland: ,,Er is laatst nog iemand hier geweest van die familie en die is nog komen kijken naar de oven. In een archief in Oirschot hebben we nog bewijs gevonden dat de boerderij werd verkocht van de een aan de ander.” Heleen: ,,Wat ook heel erg heeft geholpen is dat wij door de buurt meteen werden opgenomen en die hadden ook verhalen.”

Hoelang ze er nog willen blijven wonen? Heleen: ,,Hij zegt altijd dat ze hem hier tussen zes planken moeten wegdragen.”