Ton Sliphorst van Sondervick College in Veldhoven: ‘Eens historicus, altijd historicus’

Na de opleiding geschiedenis doorlopen te hebben werkte Ton Sliphorst als docent in Tilburg en trad hij in augustus 1976 in dienst bij het Anton van Duinkerkencollege (voorloper van het Sondervick College). Als docent had hij veel plezier in zijn vak wat hij met enthousiasme overbracht aan de leerlingen. In dat verband kenmerkt hij zich als iemand die door leerlingen en collega’s serieus genomen wordt, ook in zijn latere rol als mentor. Sliphorst: ,,Ik vind het belangrijk om vanuit teamwork en integriteit de leerlingen datgene extra mee te geven waardoor ze oog hebben voor geschiedenis en cultuur. Met name van de diverse landen waarmee leerlingen en docenten uitwisselingen hebben.”

In 2005 voerde Sliphorst, in goede samenspraak met de directie en het team, het tweetalige VWO in. In zijn optiek biedt dat betere kansen in het universitair onderwijs. Daarnaast speelt uiteraard ook de internationalisering van de regio hierbij een rol. Steeds meer kinderen van expats volgen immers hun opleiding bij het Sondervick College en nemen daarna deel aan het universitair onderwijs wat hun kansen voor de toekomst vergroot.

Verder heeft hij altijd aandacht voor de individuele leerling en is hij betrokken bij hun wel en wee. Kenmerkend is dan ook de foto van een leerling op zijn werkkamer welke helaas te jong is overleden. Deze foto krijgt na zijn afscheid een bijzondere plek bij hem thuis.

Als afdelingsdirecteur was het de kunst om positief betrokken te blijven en collega’s vanuit hun professionele autonomie hun werk te laten doen en hen daarbij eigen verantwoordelijkheid te laten nemen. Feedback geven en ontvangen ziet hij daarbij als belangrijke motivator om samen één team te vormen.

Naast zijn drukke baan promoveert hij in 2020 aan de Radboud Universiteit Nijmegen op het onderwerp historische demografie.

Sliphorst: ,,Ik bestudeer al een aantal jaren het aspect van sociale ongelijkheid, de verschillen in kansen van overleven van een wijk in Den Bosch tijdens de periode 1814/1903. Iedere vakantie breng ik een dag door in de archieven om deze promotie tot een goed einde te brengen. Eens historicus, altijd historicus.”