Voorafgaand aan de Ronde van Spanje kijkend naar het routeboek, leek het duidelijk dat de 164 kilometer lange etappe tussen El Burgo de Osma en Molina de Aragón er een zou gaan worden voor de sprinters. Maar toch leidde met name de slotkilometer tot wat onduidelijkheid en, bij sommige ploegen, waarschijnlijk ook onzekerheid. In de laatste honderden meters zou namelijk nog een aanzienlijke stijging zitten en dus was het maar de vraag of alle ‘snelle mannen’ deze aankomst aan zouden kunnen

Meteen uit het vertrek lukte het een groepje van drie renners weg te komen uit het peloton: Angel Madrazo, Carlos Canal (ploeggenoten bij Burgos-BH) en Joan Bou (Euskaltel). Het Spaanse drietal begon aan een onmogelijke missie, want achter hen controleerde Intermarché - Wanty Gobert in dienst van rodetruidrager Rein Taaramäe het gat. Groter dan vijf minuten werd de voorsprong dan ook niet en toen de sprintersploegen zich er ook nog mee gingen bemoeien liep het verschil al helemaal in rap tempo terug.

Met nog zo’n 50 kilometer af te leggen kwamen de andere ploegen van het klassement zich ermee bemoeien voorin het peloton. Waaiervorming lag op de loer, maar uiteindelijk kon de wind het peloton niet doen breken. We gingen met een grote groep richting de aankomstplaats en 14 kilometer voor het einde was het dan ook eindelijk afgelopen voor het vluchterstrio.

Naar mate de finish dichterbij kwam werd het hectischer in het peloton, met klassementsleider Taaramäe als enige slachtoffer. Gelukkig voor de Est viel hij in de laatste 3 kilometer, waardoor hij geen tijd verloor. Vooraan werd het inderdaad sprinten. Op voorhand werd door de lastige slotkilometer voornamelijk gekeken naar mannen als Michael Matthews en Arnaud Démare, maar uiteindelijk wist Fabio Jakobsen zijn wiel net voor dat van de Fransman te duwen voor de ritzege én de groene trui.

Het was voor Jakobsen boven alles de eerste grote overwinning sinds zijn horrorcrash in de Ronde van Polen, deze maand een jaar geleden. ,,Dit is een droom die uitkomt", aldus de Nederlander vlak na de finish. ,,Na die crash was het een lange weg terug, maar ik ben blij dat ik er ben. Hier hebben veel mensen tijd en moeite in gestoken en dit is ook hun overwinning, van de mensen in Polen tot mijn familie en iedereen ertussenin.”

Morgen krijgt Jakobsen hoogstwaarschijnlijk direct weer een kans om voor dagsucces te gaan, als de meest vlakke etappe van deze Vuelta op het programma staat. In Albacete wordt dan ook rekening gehouden met een nieuwe massasprint.