Pas na dik een uur koers kreeg de kopgroep met Wellens, waar ook Dylan van Baarle en Thymen Arensman deel van uitmaakten, de ruimte. ,,Het was een enorm gevecht om in de vlucht te komen”, keek Wellens terug.,,Toen we eenmaal weg waren hebben we heel de dag een goed tempo gereden.”

In de finale reed Wellens samen met Zdenek Stybar en Marc Soler weg bij hun drie vluchtgenoten. Op iets meer dan een kilometer van de finish kwam het zestal echter weer bij elkaar. ,,Ik dacht dat we weg zouden blijven met drie, maar de andere drie keerden terug”, aldus Wellens, die het vervolgens afmaakte in de sprint bergop. ,,Toen we bijgehaald werden wist ik dat ik de laatste bocht in eerste positie moest beginnen. Ik voelde Woods komen, maar toen was de finish daar ineens en kwam ik als eerste over de streep.”

Woods kon in de eindsprint het dichtst bij Wellens blijven en dat terwijl Wellens tijdens de rit een andere favoriet in zijn hoofd had. ,,De hele dag had ik de indruk dat Van Baarle de beste was. Maar daarna zag ik in de finale dat Woods en Soler ook goede benen hadden.” Uiteindelijk was het dus Wellens die zegevierde en zijn tweede ritzege mocht bijschrijven. ,,Alles liep perfect vandaag”, besloot een tevreden Wellens.