,,Het mannenkoor waar ik bij zat hield ermee op", vertelt voorzitter Jo van den Biggelaar (79), een van de vier initiatiefnemers van het nu jubilerende Willibrorduskoor. ,,Met de gedachte 'het zou toch zonde zijn als we geen kerkkoor meer hadden' klopten we toen aan bij het Waalrese parochiebestuur.

Op 17 november 1977 begonnen we met 15 leden onder leiding van pater Smulders van het Tivolikoor en met de kerst stonden we boven op het koor voor de eerste uitvoering. Dat ging niet perfect, maar dat gaf niet volgens Smulders. Die zei 'de kerkgangers beneden in de kerk horen dat toch niet'."

In de hoogtijdagen bestond het Willibrorduskoor volgens penningmeester Theo Wouters (72) uit ongeveer vijftig leden en maakten ze meerdere verre trips. ,,Heel indrukwekkend was onze reis naar Praag in 1992, kort na de omwenteling. We zongen na de mis twee liederen in het Tsjechisch en iedereen ging staan. Bleken dat strijdliederen van de voormalige dissidenten te zijn. Ook bijzonder: de cultuurhistorische trip naar Rome, waar we op audiëntie bij de paus mochten, en de excursie naar Wenen waar we ook een mis gezongen hebben."

Vanwege de ouderdom van de 38 leden (de gemiddelde leeftijd is bijna 80) zitten die verre trips er niet meer in. Toch denken de twee heren er niet aan om te stoppen. ,,Het koor is een heel sociaal gebeuren", legt Wouters uit. ,,Iedereen kent elkaar goed en er blijft nooit iemand weg zonder geldige reden. Niet voor niets zijn er maar liefst zeven mensen al vanaf het begin bij."

Toch beseft het duo maar al te goed dat het einde langzamerhand in zicht komt: er vallen alleen nog maar mensen af, voor nieuwelingen is de kloof in veel opzichten te groot. ,,Misschien nog vijf jaar, misschien nog tien", verzucht Van den Biggelaar. ,,Als we het gevoel krijgen dat we ondermaats presteren, dan houden we ermee op."

Het jubilerende koor zingt op 5 november vanaf 11.00 uur enkele favorieten: een mis van Gounod en het Ambrosiaans Lofgezang. Aansluitend is er een kleine receptie.