Bekentenis van een vakantiedoorwerker: ‘Nu echt eens zónder laptop aan het ontbijtbuffet’

Ik moet iets toegeven. Als columnist van uw krant die zich bezighoudt met de psychologie van werk, ben ik niet helemaal oprecht geweest. Ik heb namelijk in de afgelopen jaren behoorlijk wat stukjes geschreven over hoe u op vakantie ‘ook echt kunt ontspannen’, over hoe u uw werk achter kunt laten wanneer u op reis gaat, en hoe u de automatische mailbeantwoorder zo kunt instellen dat niemand u stoort wanneer u van de vakantie geniet. Ik schreef zelfs een boek met als titel: Werk kan ook uit.

En al die tijd heb ik zelf in vakanties dus wel gewoon doorgewerkt. Ja, u leest het goed. De hele tijd dat ik u overstelpte met adviezen over het scheiden van werk en privé bleef ik op vakantie dus wel doodleuk doorgaan met het schrijven van mijn column. Menig stukje over Zoom-moeheid, over effectief pauzeren en over verkorte werkweken schreef ik aan de rand van het zwembad of in de vertrekhal van het vliegveld. Sorry, dat was niet zo netjes van mij. Mea culpa.

Niet dat er geen verzachtende omstandigheden waren. Als ondernemer kan ik mijn taken sowieso niet voor 100 procent overdragen. Op vakantie mijn mail niet checken, dat is er voor mij helaas niet bij (al weet ik mijn mailtijd drastisch te beperken). De column deed ik er op zo’n sporadische vakantiewerkdag gewoon maar bij.

Maar misschien nog wel een belangrijkere reden: ik was een beetje bevreesd voor wat er zou gebeuren wanneer ik een aantal weken zou stoppen met de column. Jazeker, ook ík leed aan de zogenaamde ‘illusie van onmisbaarheid’. Ik vreesde dat mijn redacteur een eventuele vervanger dermate sympathiek zou vinden dat ik bij thuiskomst mijn baan kwijt zou zijn. Of erger: dat ik na mijn vakantie een rentree zou maken bij de krant en dat u, het lezerspubliek, massaal in opstand zou komen: je vervanger schreef véél leuker!

Enfin, hoog tijd om die situatie te rectificeren en te gaan doen wat ik zelf al tijden voorschrijf. Na tweeënhalf jaar heb ik (geloof ik) genoeg krediet opgebouwd om nu eens zónder laptop aan het ontbijtbuffet te verschijnen - ook mijn werk kan uit! In de tussentijd laat ik u achter in de meer dan capabele handen van organisatiepsycholoog en dwarsdenker Lennard Toma, die de komende weken op deze plek zal schrijven. Ik wens u een zonnige, zo werkvrij mogelijke zomer, en beloof dat ik eind augustus vol goede moed mijn column zal hervatten - of u daar nu blij mee bent of niet. 

Thijs Launspach is psycholoog en stressexpert. Hij schreef hierover de boeken Fokking druk (2018), Werken met millennials (2019) en Werk kan ook uit (2020).