‘Is het niet eens tijd voor een thuiswerkplicht?’

Daar was hij dan toch, de avondklok. De grootste beperking van de vrijheid van de Nederlander sinds de Tweede Wereldoorlog, maar - zo menen kabinet en Kamer - nodig om het naderende gevaar van de Britse variant af te wenden. Dit wierp bij velen de vraag op waarom we allemaal moeten inleveren op onze vrijheid, terwijl er van overheidswege amper iets gedaan wordt aan besmettingen op het werk. 

Zo’n 16 procent van de besmettingen met corona vindt momenteel op het werk plaats. Volgens de mobiliteitscijfers van Google is het aantal reisbewegingen terug op ongeveer twee derde van ‘normale’ tijden, en dat zijn echt niet alleen de mensen met een cruciaal contactberoep. Er wordt geschat dat 25 procent van de mensen die wel thuis zou kúnnen werken, toch van de baas op kantoor moet verschijnen. Het thuiswerken wordt echter niet afgedwongen, maar verzocht.

Schrijnend is het wel. Mevrouw Drost heeft al in geen maanden haar kinderen of kleinkinderen gezien. De uitbater van Café Jansen moet zo langzamerhand bedenken of hij de familiezaak van de hand moet doen. Studente Naime kent haar studiegenoten alleen maar van beeldscherm. Avondwandelaar Frits mag na negenen niet naar buiten op straffe van een boete. En ondertussen zit de volledige afdeling communicatie van Na-Mij-De-Zondvloed BV in een slecht geventileerd zaaltje te vergaderen alsof er niets aan de hand is.

Is het niet eens tijd voor een thuiswerkplicht, in plaats van een verzoek? Als het Britse gevaar zo eng is, waarom weigert het kabinet dan om daar serieus naar te kijken? Er zou in ieder geval een signaal van uitgaan, dat het nu écht niet meer kan, werknemers onnodig naar kantoor laten komen. Zo’n thuiswerkplicht (uiteraard alleen voor beroepen waarbij dat ook mogelijk is) lijkt me een minder ingrijpende maatregel dan een avondklok, het lijkt me bovendien effectiever en makkelijker te handhaven.

Voor dat handhaven heb ik ook wel een idee. Er schijnen tienduizenden mensen te zijn die willen meehelpen in de crisis, maar om de een of andere reden niet in de zorg te werk gesteld kunnen worden. Zij willen vast ook wel iets preventiefs doen tegen het virus. De Kamer van Koophandel heeft zich tot nu toe altijd bereid getoond om telefoonnummers van ondernemers en bedrijven te verstrekken aan telemarketeers. Als we het met zijn allen doen, kunnen we binnen een week ieder bedrijf in Nederland gebeld hebben met de vraag of ze al thuiswerken, en zo nee, of ze daar een geldige reden voor hebben. Wie maakt de bellijst?

Thijs Launspach is psycholoog en stressexpert. Hij schreef hierover de boeken Fokking druk (2018), Werken met millennials (2019) en Werk kan ook uit (2020)

Dit zijn de tips van Thijs om het thuiswerken nog even vol te houden: