‘Na een burn-out ben je niet meteen een goede coach’

Piekeren door problemen op het werk, vastlopen in je carrière of uitgeblust raken door werkdruk; werkstress is al jaren beroepsziekte nummer één. De coronapandemie heeft het er niet beter op gemaakt. Sinds de crisis is zelfs het aantal thuiswerkers met burn-outklachten verdubbeld, meldde vakbond CNV.

In het kader van voorkomen is beter dan genezen, bezoeken steeds meer werkenden een coach. Een coach kan helpen bij het krijgen van inzicht in hoe je de situatie beter of anders kunt aanpakken. Aan helpende handen geen gebrek tegenwoordig. Uit cijfers van de Kamer van Koophandel blijkt dat het aantal bedrijven dat coaching aanbiedt in 2019 met 66 procent is gestegen naar ruim 63.000.

Die groei is ook niet onopgemerkt gebleven bij Anne de Jong, psycholoog, coach, trainer en oprichter van opleidingsinstituut Nonons. ,,Er wordt meer gecoacht. Het lijkt ook een soort normaal geworden om je te laten coachen. Je gaat naar de fysiotherapeut voor je rugklachten en naar een coach als je iemand nodig hebt die met je meedenkt.” Maar het aantal coaches dat echt goed is in het vak ligt vermoedelijk veel lager, zegt De Jong. Ze ziet de groei dan ook met lede ogen aan. ,,Iedereen kan zich coach noemen en dat is kwalijk want je werkt soms met mensen die kwetsbaar zijn. Het is een vak. Sommige mensen zeggen: ‘Ik kan zo goed luisteren, ik ben vast een goede coach.’ Maar dat maakt je niet per se tot een goede coach.”