Transportsector wil meer vrouwen op de vrachtwagen: ‘Achteruit inparkeren heb ik gewoon geleerd’

Nederland telt in totaal ruim 87.000 vrachtwagenchauffeurs, maar slechts drie procent daarvan is vrouw. Reden genoeg voor de sector om te proberen vrouwelijke werkzoekenden aan de haak te slaan. Op 10 oktober wordt in Nieuwegein een speciale Ladies Night gehouden voor vrouwelijke geïnteresseerden in het beroep. De avond is het startschot van een grote wervingsactie voor vrouwelijke vrachtwagenchauffeurs.

De sector pakt niet voor niets uit: al jaren staat men te springen om nieuw personeel. Dit jaar staan er 5200 vacatures uit in de branche. Iets minder dan halverwege 2018 - toen stonden er liefst 9500 vacatures open - maar met het oog op de aanstaande vergrijzing van het huidige personeelsbestand zet de sector nu grof geschut in. Naast de wervingscampagne voor vrouwen biedt de sector ook een versnelde opleiding tot vrachtwagenchauffeur, waarbij nieuwe krachten in drie tot zes maanden tijd worden opgeleid en direct aan de slag kunnen. Bijna de hele som aan lesgeld wordt daarbij voor de deelnemers betaald.

Christien Verkooijen (31) is al om. Ze is nu twee jaar vrachtwagenchauffeur en zou niet anders meer willen. ,,Ik vind de lange ritten het mooist, dan zie je echt heel veel onderweg.” Ze heeft er veel voor over gehad om vrachtwagenchauffeur te worden. ,,Voor mijn CE-rijbewijs, voor het rijden van een vrachtwagen met aanhanger, heb ik zeven keer examen gedaan. Maar ik heb nooit opgegeven omdat ik het zo graag wilde.”  

Waarom kost het zoveel moeite vrouwen achter het stuur te krijgen? Het beroep is ten eerste een grote onbekende onder vrouwen, constateert Willem de Vries, directeur van het Sectorinstituut Transport en Logistiek (STL). Vrouwen die het werk nu doen, kennen het beroep via familieleden of vrienden die ook op de wagen zitten. 

Onder vrouwen die onbekend zijn met het werk, kampt het beroep met een imagoprobleem. ,,Het beeld is dat je zes dagen in de week van huis bent en een eenzaam bestaan leidt, maar dat gaat tegenwoordig niet meer op.’’ Er is namelijk ook genoeg werk hier in Nederland. ,, Je kunt gewoon dagritten maken binnen een straal van 250 kilometer, dan ben je aan het einde dag van de dag gewoon weer thuis.”

Het werk is tegenwoordig ook fysiek niet meer zo zwaar als men misschien denkt. ,,Dat komt door betere technieken zoals goede stuurbekrachtiging en automaten,” legt De Vries uit. Ook voor vroegere spierballenklussen als het koppelen van containers zijn tegenwoordig hulpmiddelen beschikbaar.

Christien weet dat vrouwen twijfelen aan een switch naar het chauffeursvak: ,,Er zijn zoveel onterechte vooroordelen over het werk waardoor ze zich afvragen of ze het wel kunnen.'' Ook zij durfde in eerste instantie haar droom niet waar te maken. Tijdens het liften leek het een 17-jarige Christien al wat om zo’n vrachtwagen te kunnen besturen, maar ze ging uiteindelijk werken in een winkel. ,,Ik wist eigenlijk niet of ik het kon.” Dat veranderde toen ze een advertentie zag voor vrouwelijke chauffeurs en zichzelf in het beeld herkende dat werd geschetst. ,,Ik dacht: dit is mijn kans.”

Nu maant ze vrouwen een kans te wagen. ,,In het begin kon ik ook niet goed achteruit inparkeren, maar dat heb ik gewoon geleerd. Als ik het kan, kan iedereen het.” Maar, eerlijk toegegeven,  er is wel één ding waar de mannen een voordeel hebben: zij hoeven niet veel te merken van de soms gebrekkige sanitaire voorzieningen langs ons wegennet. ,,Mannen pissen gewoon in de berm langs de weg, vrouwen kunnen dat niet,” zegt Christien. ,,Wij moeten eerst een parkeerplek vinden met een wc, dan moeten we vaak nog een heel eind naar het tankstation lopen en dan ook nog vijftig cent betalen om te mogen plassen.”

Voor werkgevers is ook een belangrijke rol weggelegd in het aantrekkelijker maken van het vak, vindt De Vries. ,,Ze moeten andere dienstverbanden gaan aanbieden om meer vrouwen te trekken. Veel vrouwen willen vier dagen kunnen werken, in plaats van vijf. Ook veel mannen zouden dat trouwens willen.” Ook helpt het als werkgevers meer vrouwen tegelijk aannemen. ,,Zo ontstaat er een ploegje vrouwen binnen een bedrijf die elkaar kunnen steunen.”

Maar wat vinden de mannelijke eigenlijk van dit alles? Volgens De Vries vinden die het geen enkel probleem om (meer) vrouwelijke collega’s in het team te hebben. ,,Vaak vinden ze het fantastisch als er ook vrouwen op de vrachtwagen zitten. De vrouwen weten wel hoe ze hun mannetje moeten staan,  maar we zien ook dat de mannen heel goed voor hun vrouwelijke collega’s zorgen door ze goed bij de groep te betrekken,” zegt De Vries.

Mannen kijken soms nog raar op als ze Christien achter het stuur zien zitten, valt haar op. ,,Het blijft toch uniek: een vrouw op de vrachtwagen. Er wordt weleens wat naar me geroepen, maar dan geef ik gewoon een grote mond terug.” Ook Christiens man moest even wennen aan haar nieuwe carrière als vrachtwagenchauffeur. ,,Hij weet nooit hoe laat ik thuis ben, dat vond hij in het begin wel lastig. Maar hij ziet hoe gelukkig het werk mij maakt. Nu vindt hij het geen probleem meer.”

Interesse in een baan in de transport? Vul dan je gegevens hieronder in en krijg interessante banen in je inbox.

Vrachtwagenchauffeur Suzanne in actie tijdens het NK Veiligste Chauffeur: 

Lees de beste artikelen op het gebied van werk en carrière via onze wekelijkse nieuwsbrief!