'Veel kleine moeites kosten je al gauw een werkdag’

Een ezel stoot zich geen twee keer aan dezelfde steen, dus zal ik wel geen ezel zijn. Dat dacht ik toen ik vorige week mijn Twitter-account opzegde. Het was niet de eerste keer. Jaren geleden had ik in de nasleep van een kortstondige liefdesaffaire met Twitter al eens op het knopje ‘delete account’ gedrukt. Twitter en ik: een knipperlichtrelatie met veel frustratie en weinig hoogtepunten.

De vraag is voor mij dan ook niet waarom ik weer met mijn tweets stopte, maar waarom ik eerder opnieuw begon. Dit kwam omdat ik in een radioprogramma zat, waarin ook een social media-expert zat die concludeerde dat ik ‘niet bestond’ omdat ik niet op Twitter zat. En niet bestaan, dat wilde ik natuurlijk niet. Ik dacht aan al die prachtige mogelijkheden die ik nu zou missen (FOMO!) en was binnen twee dagen weer jolige tweets aan het sturen. Naar mijn honderd volgers.

‘The main thing is to keep the main thing the main thing’, zei Stephen Covey al eens. Hij had het over wat ik maar de ‘competentie-paradox’ zal noemen. Als je écht goed bent in iets, wordt het je nogal eens lastig gemaakt om precies datgene te doen omdat je week zich vult met bijzaken. Ben je echt competent, dan stijgt het aantal verzoeken om erover te praten, te presenteren, te twitteren, anderen te trainen en te schrijven. Kortom, met allerhande afleiders, hoe belangrijk en verleidelijk ze ook lijken. Voor je het weet, is je hele week gevuld met deze randzaken, en niet met het werk zélf, en kun je steeds minder doen waar je echt goed in bent.

Val je ten prooi aan de competentie-paradox, niet gevreesd: jij bepaalt de spelregels. Jij mag beslissen waar je mee bezig bent. Als dat betekent dat je sommige leuke of interessante dingen links moet laten liggen om genoeg tijd over te houden voor je prioriteiten, dan is dat maar zo. Laat je niet verleiden om dingen te doen die je niet liggen omdat ze ‘moeten’, omdat iemand ze van je vraagt of omdat ze ‘erbij horen’. Ook niet als het een ‘kleine moeite’ betreft: veel kleine moeites kosten je al gauw een werkdag. Met andere woorden: alle tijd die je hieraan besteedt gaat ten koste van wat écht belangrijk is. Focus op de dingen die die moeite waard zijn, ook al kost dat soms enige moed.

En dus zei ik gisteren ook mijn tweede kortstondige relatie met Twitter vaarwel (al had ik vast en zeker na deze column een stuk meer volgers gekregen). Een illusie armer, maar een hoop tijd rijker.

Thijs Launspach is psycholoog en stress-expert. Hij schreef hierover het boek Fokking Druk (2018).

Thijs Launspach was 12 maart 2019 te gast in onze Ochtendshow To Go en geeft tips om stress te verminderen:

Lees de beste artikelen op het gebied van werk en carrière via onze wekelijkse nieuwsbrief!