Ongeloof over straf bidondumper Schär: ‘We rijden ons kapot. Dit is om te janken’

Schär had er net een achtervolging opzitten na wat mechanische problemen in de Ronde van Vlaanderen. De Zwitser nam op iets meer dan 100 kilometer van de meet nog enkele slokken en gooide daarna z’n bidon weg naar het publiek. Dat mag niet volgens de Internationale Wielerbond UCI: het weggooien van afval leidt volgens de letter van de nieuwe regels die sinds 1 april in werking traden tot uitsluiting.

De Zwitserse coureur werd uit koers genomen. ,,Vooraf wisten we wel dat ze voorbeelden zouden willen stellen‘’, zegt ploegmaat Naesen. ,,Dit is om te janken. Die man is 34 jaar, hij weet echt wel wat hij doet.‘’ 

Schär heeft zich op sociale media tot de internationale wielerunie UCI gericht om uit te leggen hoe inspirerend een drinkbus kan werken voor jonge wielerfans. ,,Ik herinner het me alsof het gisteren was. Samen met mijn zus en ouders reden we in 1997 naar de Tour de France”, vertelt de Zwitser. ,,Na een tijdje arriveerden de eerste motorrijders en cirkelde er een helikopter boven ons. Precies deze elektrische sfeer in de koers heeft mijn leven veranderd.”

,,Ik was enorm onder de indruk van de snelheid en het gemak waarmee die renners op hun fiets zaten. Vanaf dat moment wilde ik zelf alleen nog maar profrenner worden”, aldus Schär. ,,Je moet ook weten, op dat moment kreeg ik een drinkbus van een Polti-renner. Dit kleine stukje plastic leidde ertoe dat ik echt verslaafd raakte aan deze sport. Ik nam de bidon mee naar huis en hij herinnerde me elke dag aan mijn droom om profrenner te worden. Elke dag.”

Beluister hier de podcast van In Het Wiel over de Ronde van Vlaanderen

,,Nu ben ik zelf dus prof en rijd ik met veel plezier tussen al die gelukkige wielerfans. Op rustige momenten kijk ik altijd rond of ik een kind zie dat een lege drinkbus kan gebruiken. Als ik een kind zie, dan gooi ik mijn bidon zachtjes naar een plaats waar dat kind die drinkbus op een veilige manier kan grijpen. Zo heb ik twee jaar geleden een meisje dolgelukkig gemaakt, vertelden haar ouders me. Ze praat er nog altijd over. Misschien wordt ook zij ooit profrenster. Dit zijn de momenten waarop ik nog meer van mijn sport houd. Niemand kan dat van ons afpakken. We zijn de meest benaderbare sport ter wereld. Wij geven drinkbussen weg terwijl we op onze fiets zitten. Zo simpel is het. Zo simpel is wielrennen.”