‘Poulidor was de chouchou van Frankrijk’

,,Voor mij kwam het nieuws niet onverwachts’’, reageert Janssen op het overlijden van Poulidor. Janssen werd in 1968 de eerste Nederlandse Tourwinnaar, maar stond twee jaar voor zijn eindzege al eens op het podium. Samen met Poulidor. ,,Afgelopen Tour zag ik hem voor het laatst, in Valloire. Toen schrok ik, hij zag er heel slecht uit. Normaal gesproken praatte hij honderduit en kwam je er bijna niet tussen, maar nu was het stil. Het was niet de ‘Poupou’ die ik kende van vroeger.’’

Janssen en Zoetemelk bewaren enkel goede herinneringen aan Poulidor, die stierf vanwege oververmoeidheid. ,,Het was een hele sympathieke en enthousiaste renner, iemand die echt voor zijn sport leefde’’, vertelt Zoetemelk, die drie jaar met de Fransman in dezelfde ploeg reed. In 1976 stond Zoetemelk, vier jaar voor zijn Tourzege, samen met ploegmaat Poulidor op het podium. ,,We hebben veel op dezelfde kamer gelegen. In de avond of op trainingskamp gingen we vaak een potje kaarten, dat vonden we allebei mooi.’’

Poulidor stond in totaal acht keer op het Tourpodium, maar nooit de gele trui. Toch moeten we hem volgens Zoetemelk niet herinneren als ‘de eeuwige tweede’. ,,Daar doe je hem zeker mee tekort, dan moet je eens goed naar zijn palmares kijken. Hij heeft Milaan – San Remo, de Ronde van Spanje en zeven Touretappes gewonnen. Hij heeft dan wel nooit de gele trui gedragen, maar dat komt door de tegenstanders die hij had.’’ Janssen vult aan: ,,Hij was 24 toen hij Milaan – San Remo won, en toen hij bijna veertig was werd hij nog tweede op het WK in Montréal, achter Eddy Merckx. Reken maar uit, een geweldige carrière.’’

De afgelopen jaren spraken Janssen en Zoetemelk nog regelmatig met ‘Poupou’ op bijeenkomsten en wieleraangelegenheden. Zoetemelk: ,,We konden altijd goed met elkaar omgaan, even een praatje maken en weer een potje kaarten als het uit kwam. Hij was altijd content.” Janssen herinnert zich het ongelofelijke geheugen van Poulidor. ,,Hij kon zich een criterium van twintig jaar geleden altijd nog feilloos herinneren, waar het ook was. Zijn kop was goed, maar lichamelijk was hij helemaal op.’’