Een kopgroep van tien renners, met Maurits Lammertink (Intermarché-Wanty Gobert) als enige Nederlander, kreeg al snel de ruimte van het peloton op het lokale parkoers in Limburg. Ze kregen een maximale voorsprong van ruim vier minuten. In het peloton bepaalde vooral Deceuninck-Quick Step (voor Julian Alaphilippe), Jumbo-Visma (voor Van Aert) en Movistar (voor Alejandro Valverde) het tempo.

Ide Schelling opende de finale door aan te vallen uit het uitgedunde peloton op dertig kilometer van de finish. De 23-jarige Nederlander van Bora-hansgrohe haalde de laatst overgebleven vroege vluchter Loïc Vliegen bij en ging niet veel later solo verder.

Op de laatste beklimming van de Cauberg viel Schelling stil. De favorieten schoten hem voorbij, met op kop Van Aert. Pidcock en en Maximilian Schachmann waren alert en konden mee. Na enige twijfel bij het drietal keerde een groep met Bauke Mollema en Alaphilippe terug. Een nieuwe versnelling, nu van Pidcock, was de beslissende: weer waren Van Aert en Schachmann mee, de rest zat te ver en wist dat de winnaar vooraan zat.

In de eindsprint ging Van Aert als eerste aan. Pidcock kwam ernaast op de streep. Lang was onduidelijk wie gewonnen had. Na lang overleg kon Van Aert juichen. Woensdag werd de Belg in de Brabantse Pijl nog verslagen door het 21-jarige Britse toptalent van INEOS Grenadiers. Wilco Kelderman (Bora-hansgrohe) was op de 37ste plaats de beste Nederlander.

Van Aert volgde met de zege ploeggenote Marianne Vos, die eerder op de dag bij de vrouwen won. Hij won eerder dit seizoen al Gent-Wevelgem en twee etappes in Tirreno-Adriatico. De 26-jarige renner sluit zijn voorjaar op fraaie wijze af met een overwinning in de Amstel Gold Race. De zege is ook belangrijk voor zijn ploeg. Jumbo-Visma wint namelijk voor het eerst in twintig jaar (Erik Dekker in 2001) de ‘thuiswedstrijd’.

Minuten waren er al verstreken maar Van Aert durfde nog steeds niet te geloven dat hij had gewonnen. Het verschil was met het blote oog niet waarneembaar. De jury oordeelde uiteindelijk dat Van Aert de winnaar was. ,,Ze zeggen het, maar ik durf het eigenlijk nog niet te geloven”, zei Van Aert nadat hij voor de tv-camera’s te horen had gekregen dat hij wel degelijk gewonnen had.

Het was een lange sprint geweest waarin Van Aert, Pidcock en de Duitser Maximilian Schachmann om de zege in de 55ste Gold Race streden. ,,Een lange sprint was in mijn voordeel, ook al begon ik vanuit de slechtste positie. Maar het was blijkbaar net genoeg”, vertelde Van Aert, die zei veel steun te hebben gehad van zijn ploeggenoten Primoz Roglic en Jonas Vingegaard.

,,Jammer dat Primoz door mechanische pech wegviel, maar ik wist dat ik tegen Pidcock en Schachmann hier een goede kans had. Ik heb al mooie wedstrijden gewonnen, maar ik ben zeker ook trots op deze. Onze ploegleider Frans Maassen won hier precies dertig jaar geleden. Hij zegt al het hele jaar dat dit de belangrijkste koers van het jaar is.”