Wiebes maakt het werk van elf roze meiden af: ‘We bleven geduldig’

Het winnen van die sprint (waarin Marianne Vos het zilver pakte en Amy Pieters het brons) was nog het simpelste klusje dat op het einde van het NK geklaard moest worden. Veel en veel zwaarder was de rit er naar toe. Parkhotel miste de slag toen halfkoers een kopgroep van acht vrouwen (onder wie Ellen van Dijk en Chantal Blaak) meer dan veertig seconden voorsprong pakte. Alle grote blokken waren vertegenwoordigd, behalve dat van Parkhotel. ,,Er is toen niet gevloekt. We zijn rustig gebleven en hadden de boel in de achtervolging snel goed geregeld”, verzekerde Wiebes na afloop.

De roze trein trok zich op gang, maar slaagde er heel lang niet in om maar een seconde van de achterstand af te knabbelen. ,,Op een gegeven moment werd het toch spannend”, moest Wiebes toegeven. ,,Maar we bleven er in geloven. We bleven geduldig.” Wat haar bijdrage was? ,,De boel voortdurend opjutten.”

De energie die Parkhotel in de achtervolging bleef steken, betaalde zich in de slotronde eindelijk een beetje uit. Genoeg in ieder geval om topfavorieten als Annemiek van Vleuten en Lucinda Brand te verleiden het laatste gaatje mee te helpen dichten. ,,Ik ben geen moment bang geweest dat we al het werk voor hun deden. Zolang ik er maar voor zorgde dat ik bij hen bleef.”

Want sprinten kan ze die Lorena Wiebes. Vorige week pakte ze er het goud mee op de Europese Spelen, voor Marianne Vos. ,,Die titel was ook mooi, maar hier stond een veel sterker veld aan de start”, verwees ze naar de kracht van het huidige Nederlandse wielrennen. ,,En het is mooier omdat de titel is gewonnen met mijn eigen ploeg.”

Wat er nog meer in het vat zit voor de snelle vrouw uit Mijdrecht? ,,Het EK in Alkmaar is een volgend doel. Lekker vlak ook, dus kan het uitdraaien op een sprint. Het het parcours van het WK (in Yorkshire) ziet er heel anders uit. Maar ooit een keer wereldkampioen worden is mijn grootste ambitie.”