Misschien ben ik overgevoelig, maar ik durf niet te schrijven over een van mijn favoriete planten: Anemone coronaria. Je zal maar net een geliefde aan de coronaria zijn kwijtgeraakt. Nee, dan wacht ik wel tot we allemaal zijn ingeënt. Nu verwijst de naam van de anemoon naar een kroon en niet naar een ziekte. Bij veel plantennamen is dat wel het geval: namen als beenbreek, leverkruid en ogentroost spreken voor zich.

In datzelfde rijtje past het longkruid, waarvan de wetenschappelijke naam Pulmonaria luidt. Ooit werd deze plant als geneesmiddel voor longkwalen gebruikt. Zonder succes overigens, want longkruid geneest niets. Maar het gevlekte blad doet wel wat denken aan de dwarsdoorsnede van een long. Dan is de stap naar geneesmiddel van de tering gauw gezet.

De meeste longkruiden hebben fraai gevlekt en gemarmerd blad, groen met zilveren vlekken. Maar het vroegstbloeiende longkruid, die soort die vaak al met Kerstmis bloeit, heeft effen, appelgroen blad. Dat is Pulmonaria rubra, met baksteenrode bloemen, de minst spectaculaire van alle longkruiden. Als de plant niet zo vroeg zou bloeien, zou je hem geen plaats gunnen in de tuin. Ook effen groen blad heeft Pulmonaria angustifolia, maar wat het blad aan sierwaarde mist, wordt door de bloemen goedgemaakt. Pulmonaria angustifolia 'Blue Ensign' heeft heel donkergroen blad en gentiaanblauwe bloemen. Maar de mooiste longkruiden zijn toch die waarvan het blad met zilververf getekend lijkt. Dit zijn onder meer Pulmonaria longifolia en Pulmonaria officinalis. De bloemen zijn blauw met een zweem van paars.