Gevlamd: Tulipa Viridiflora. © Shutterstock

Deze tulp kun je nu planten en komt elk jaar trouw bij je terug

Je kent misschien het verschijnsel van de verdwijnende tulp. Viridiflora is er niet zo eentje. Als je hem nu plant heb je er jaren profijt van, zegt tuingoeroe Romke van de Kaa.

Romke van de Kaa 12-11-20, 11:02 Laatste update: 12-11-20, 12:21

Omdat er zo verschrikkelijk veel tulpen bestaan, zijn ze ingedeeld in groepen: parkiettulpen, gefranjerde tulpen, Darwintulpen en nog veel meer. Mijn favoriete groep is die van de Viridifloratulpen, en wel hierom. We kennen (bijna) allemaal het verschijnsel van de verdwijnende tulp: het eerste jaar nadat je de bollen hebt geplant bloeien ze rijk, in het tweede jaar verschijnt er wel blad, maar stelt het aantal bloemen teleur. In het derde jaar komen in de lente alleen wat groene sprieten boven de grond uit.

Voor een deel heeft dit verdwijnen te maken met de grondsoort. Op klei doen tulpen het vaak beter dan op zand. Waarom worden ze dan op zand geteeld, zal de slimmerik vragen. Dat heeft te maken met praktische zaken als het gemak van oogsten: staan de tulpen op zand, dan valt dat er na het oprooien van de bollen af. Groeien ze op kleigrond, dan blijft die klei na het rooien van de bollen hardnekkig aan de bol plakken. Ze moeten dan met water worden schoongespoeld. Maar goed, Viridifloratulpen lijden niet aan de verdwijnziekte en komen jaar in, jaar uit betrouwbaar terug.

Subtiel?

De bloemen van Viridifloratulpen zijn subtiel getekend in meerdere kleuren. En subtiliteit is niet iets wat je als eerste te binnen schiet als je aan tulpen denkt. De kersenrode succestulp 'Apeldoorn' of zijn knalgele tegenhanger 'Golden Apeldoorn' zijn vrolijk van kleur, maar subtiel is anders.

Viridifloratulpen zijn genoemd naar de groene vlam op hun bloemblad. De mooiste variëteit, 'Spring Green', is de goedkoopste. Dat treft. De bloemen zijn wit met een groene veeg op het bloemblad. Schitterend met fluitenkruid of een andere witte schermbloem.

Tulpen muteren spontaan, daar staan ze om bekend. Zo'n mutatie is 'Yellow Spring Green': zachtgeel met een groene vlam. Wat mij betreft iets te veel van het goede is 'Flaming Spring Green', met witte, rode en groene vegen op het bloemblad.

Het kan nog bonter: 'Esperanto' (spreekt iemand dat nog?) heeft niet alleen levendig gekleurde bloemen, maar ook nog eens blad dat groen is met een witte rand. Kermis in de hel.

Mooi en niet duur: Spring Green. © Shutterstock

Wat rustiger qua kleurengamma zijn 'Artist', donkerroze met een groene vlam, en zijn nakomeling 'Golden Artist', abrikoos met groen. Een curiositeit is 'KLM', een Viridiflora met wijduitstaande, smalle bloembladen, wit met een groene vlam. Een goede snijbloem, deze flying tulip. Als straks de vliegtuigmaatschappij is verdwenen, hebben we in elk geval de tulp nog.

Viridiflora's bloeien in mei en worden zo'n 50 centimeter hoog. Plant ze nu, in november. Niet vroeger. Het zijn niet alleen betrouwbare bloeiers; ze hebben ook stevige stengels. Heb je geen tuin, plant ze dan in een pot op het balkon.

Bekijk hieronder alle video's over wonen: