Dit zijn de regels voor huurverhogingen dit jaar

Verhuurders mogen elk jaar de huren verhogen, al hadden we vorig jaar met een uitzondering te maken voor sociale huurders. Het kabinet greep in en bevroor de huren vanwege de coronacrisis en de economische onzekerheid die de pandemie met zich meebracht. Dit jaar zien de regels er opnieuw anders uit. De belangrijkste wijzigingen op een rij:

1. Meestal stijgt de huur gematigd
Uit een peiling van koepelvereniging Aedes blijkt dat woningcorporaties vanaf 1 juli de huren met gemiddeld 2 procent laten stijgen. De maximaal toegestane stijging voor sociale huurwoningen is 2,3 procent. Woon je in een sociale huurwoning (dat kun je hier checken), dan kun je dus bezwaar maken als de prijsstijging hoger is dan dat. 

Bij huurwoningen in de vrije sector mag de huur met maximaal 3,3 procent stijgen. Sommige huurders mogen er van uitgaan dat de stijging lager is als dat zo in het contract is afgesproken - het contract is in dat geval bindend. Staat in het huurcontract echter dat de jaarlijkse huurstijging hoger mag zijn, bijvoorbeeld 5 procent, dan is dat toch niet toegestaan - de wettelijke maximale huurverhoging is dan bindend. Je kunt als huurder een snellere stijging van de huur aanvechten en eventueel zelfs naar de rechter stappen als je geen gelijk krijgt. 

2. Huurbevriezing of juist snellere stijging
Er zijn twee uitzonderingen. De eerste is positief. Drie van de tien corporaties kiezen ervoor de huren minder te verhogen bij woningen met de laagste energielabels E, F of G. In de meeste gevallen bevriezen die corporaties de huren van deze woningen. Ze gaan de woningen versneld verduurzamen, zeggen ze. De huurbevriezing is bedoeld om de pijn van de hogere energierekening enigszins te verzachten, maar corporaties zijn daartoe niet verplicht. 

Dan de tweede uitzondering op een gematigde prijsstijging, namelijk de inkomensafhankelijke huurverhoging. Vanaf 1 juli mogen bewoners van zelfstandige woningen (eengezinswoningen, appartementen) in de gereguleerde sector een huurverhoging krijgen die hoger is dan 2,3 procent. Het gaat om maximaal 50 euro per maand voor huurders met een hoog middeninkomen en maximaal 100 euro voor huurders met een hoog inkomen.

3. De huur kan soms omlaag dankzij wijziging puntenstelsel
De WOZ-waarde van woningen is de afgelopen jaren fors gestegen. Dat had een negatieve invloed op de sociale huursector, omdat de WOZ meetelt in het puntensysteem (woningwaarderingsstelsel) en de huur op die manier sneller kon stijgen. Het kabinet heeft ingegrepen en sinds 1 mei mag de waarde van woningen die meer dan 142 punten hebben nog maar voor een derde meetellen. Dat betekent voor veel huizen, met name in de grote steden, dat de huur omlaag moet.

Huurders bij wie de nieuwe maximale huurprijs onder de feitelijke huurprijs ligt, hebben recht op een huurverlaging. De Woonbond laat weten dat bewoners dat zelf met hun verhuurder moeten regelen. Je kunt via de website van de Huurcommissie een huurprijscheck doen en de uitkomst vergelijken met de huur van je huis. Als de verhuurder niet thuis geeft, kun je de Huurcommissie vragen een bindende uitspraak te doen.

Helaas kun je niet om een huurverlaging vragen als je in een vrijesectorhuurwoning woont. Wel is het zo dat dankzij de nieuwe WOZ-maximering 23.000 huizen die een nieuwe bewoner krijgen, huurbescherming krijgen terwijl dat vóór 1 mei niet was gebeurd. Er komen bovendien ongeveer 15.000 woningen met nu nog een hoge vrijesectorhuur op termijn weer terug in de sociale sector. Het kabinet heeft wel wat uitzonderingen bedacht, waar De Woonbond verder uitleg over geeft.