Jammer genoeg kan mijn vriendin alleen nog over haar ziekte praten

Vraag: Een vriendin is behoorlijk ziek. Ze heeft ME, het chronisch vermoeidheidssyndroom. Sindsdien kan ze alleen nog maar over haar ziekte praten. Zelfs de scheiding van haar man lijkt van minder belang. Ik vind het moeilijk om daarin mee te gaan. Ben ik te hard?

Antwoord Joost: Te hard? Kent u het verhaal van de blinde en de ezel? Een blinde kan door een wonder tien seconden zien. In die korte tijd ziet hij een ezel. De rest van zijn leven relateert hij alles aan die ezel. ‘Is het even groot als de ezel, heeft het dezelfde vorm, dezelfde kleur, kijkt het ook zo uit zijn ogen? De ezel is voor hem de maat van de visuele wereld geworden.

Voor uw vriendin is ME haar ezel. Heel haar doen en laten staat nu in het teken van die ziekte. En geloof het of niet, er zijn mensen die gesteld zijn op hun kwalen. Als verklaring voor hun gedrag. Of op zijn minst als gespreksonderwerp numero uno. Je pakt hen nog makkelijker hun geld af dan hun ellende.

Het is dan ook zinloos om tegen dat soort patiënten, want dat zijn het natuurlijk, te zeggen: ,,Meid zullen we het eens over wat anders hebben? Nog naar het voetballen geweest?” Beter is de komende maanden: ,,Ach kind, wat beroerd voor je!” Oefen die zin thuis zodat u hem vol overtuiging kunt zeggen en herhalen.

Uw vriendin is haar huwelijk kwijt en heeft er een rotziekte voor teruggekregen. Slechte ruil. Ze verdient uw geduld.

Dus om uw vraag eindelijk te beantwoorden: ,,Ja mevrouw, u bent te hard. Het is niet anders.”

Speelt er iets tussen u en uw kinderen, familie, vrienden, buren of collega’s? Leg de kwestie voor aan Joost Prinsen. Mail uw vraag naar joostmagtweten@persgroep.nl