Het is bijna een woord uit het verleden: knotten. Het knotten van wilgen en populieren was in het verleden heel gewoon op het platteland. Nu is het een soort immaterieel erfgoed, net als fierljeppen en klompendansen. Knotten is een vrijetijdsbesteding van mensen die een zittend leven leiden en zich in het weekend willen uitleven met snoeischaar en zaag. De knotboom heeft geen economische functie meer, maar je kunt verdedigen dat hij bij ons cultuurlandschap hoort. Daarnaast biedt hij nestgelegenheid aan bedreigde vogelsoorten, zoals de steenuil.

In de tuin is de cultuur van het knotten nog springlevend. De geknotte boom mag dan geen economisch doel meer dienen, hij heeft wel degelijk esthetisch nut.

Iedereen kent de bolcatalpa en de bolacacia. Meestal staan die bomen als wachters langs een oprit, soms symmetrisch opgesteld in de voortuin.

Het kan nog exotischer; zo langzamerhand komen we erachter dat er winterharde eucalyptussoorten zijn. Alleen - je moet ervoor naar een specialist. De eucalyptus die je nog weleens in tuincentra kunt kopen is Eucalyptus gunnii, en juist die soort is twijfelachtig winterhard. Zoek liever naar Eucalyptus pauciflora of E. niphophila. En plant vooral kleine boompjes. Als een eucalyptus te lang in een pot staat, draait de wortel door ruimtegebrek als een kurkentrekker en zo'n exemplaar verankert zich nooit meer goed in de grond.

Eucalyptussen kun je uitstekend knotten. Ze blijven de hele winter groen - blauwgrijs in dit geval. De takken zijn leuk in boeketten.

Als de grond niet bevroren is, kun je wilgen nu planten. En knotten, zodat je maar een stompje plant. Ook eucalyptus kun je nu in de grond zetten, met knotten zou ik tot het voorjaar wachten.