Zelden zie ik vruchtenbomen in steden. Ik heb wel eens de afdeling openbaar groen van een gemeente gevraagd waarom er geen fruitbomen in parken en plantsoenen worden geplant. Het antwoord: mensen zouden het fruit gaan plukken. Tja, waar is fruit anders voor bedoeld? In Utrecht groeit een vijgenboom in een kademuur. Toen de muur moest worden gerestaureerd, hebben ze de boom gespaard. Dat valt te prijzen, maar met minder moeite hadden ze 500 meter verderop, in het stadsplantsoen, 200 vijgenboompjes kunnen planten. Maar nee, het publiek zou de vijgen eens gaan plukken.

Het personeel van de plantsoenendienst stuur je op snoeicursus - kunnen ze ook weer eens wat anders doen dan zielloos maaien, vegen en schoffelen. Maak van elk park een boomgaard en van elk plantsoen een wijngaard, want ook druiven doen het goed in het microklimaat van de stad. Bovendien hoef je er nooit met zwavel te spuiten want daar zorgt de uitstoot van het verkeer wel voor.

Ik lees vaak over ‘guerrilla gardening’ (buurtbewoners die buiten hun tuin tuinieren, red.) maar ik zie er nooit iets van. Nog nooit heb ik ‘s nachts een gemaskerde tuinier ontmoet, met een boompje onder de snelbinders op weg naar het stadsplantsoen. Volgens mij bestaat deze tak van tuinieren voornamelijk in de media, nauwelijks in de praktijk.

Ik zou zeggen: guerillaboys and -girls, aan de slag! Hou op met af en toe wat illegaal zaadjes strooien, maar plant het stadspark vol fruitbomen. Toekomstige generaties zullen jullie dankbaar zijn. Waar wachten jullie op?